DÜŞÜNMEZ ASLA EVLAT...

DÜÞÜNMEZ ASLA EVLAT...

Ebeveyn ve aile,gibidir benim adým
Acý patlýcan misal,kýraðý çalmaz tadým,
Hayat denen çileyle,yürürüm adým adým,
Düþünmez asla evlat,kendisin benim kadar...

Gittiði gün gözlerim,geleceði günleri,
Bu gün duygu ne ise,geçmiþi ve dünleri,
Sayarým teker teker,yerken tüm öðünleri,
Düþünmez asla evlat,kendisin benim kadar...

Her daim yürektedir,mahir,makul asalý,
Dört yapraklý yoncadýr, çiçek açar masalý,
Günler sayar dururum,Cuma,Pazar ve Salý,
Düþünmez asla evlat, kendisin benim kadar...

Varlýðý bitmez asla,yokluðu can çekiþir,
Muhabbeti,sohbeti,birlik olmuþ öpüþür,
Derdi gamý tükenmez,hep sinende tepiþir,
Düþünmez asla evlat,kendisin benim kadar...

Gözün yolunu gözler,görünürse gölgesi,
Beklenmeden gelirse,duyulunca hoþ sesi,
Tadýndan yenilmezdir,yoktur bunun ötesi,
Düþünmez asla evlat, kendisin benim kadar...

Þeyhim;Derki nal sesi,o gelen atlý mýdýr,
Bilinmez o renk ve haz,kokulu tatlý mýdýr,
Sanki paremdir gelen,Þamlý,Baðdatlý mýdýr,
Düþünmez asla evlat, kendisin benim kadar...

Nurettin GÜLBEY
Saat :00:08
07.11.2021
Yalova

Sosyal Medyada Paylaşın: