BELKİ DE BEN SENİM AYTEN...
Çoðalt düþlerini, Ayten:
Ne þiirsin sen ne de þirindir gülümsemen
Þýk ceketin ve dekolten
Gözümü almadý deðil hani
Pervane olduðun Ýlhan’ýn penceresinde büyüyen
Bir çiçeksi ya da aðaç dalý belki neþe
Sönen göðün gemici feneri
Aþksa senin adýn
Dalgalar vuran gönlünde mi yatýya kaldým?
Aþktýr hicreti ömrün
Evrelerde saklý hüzün
Bazen kýrýk tekeri döngünün
Hicvettiðinse ne þarký ne dünün
Soluk resmi
Sindikçe insan içindeki silindire
Soldukça çiçekler yaz güneþinde
Belki bir vaveyla yüreðini kundaklayan
Belki naylon terlikleri o küçük çocuðun
Hani, hani, yitip giden bir hayal gibi
Diktiðin sökükleri ömrün
Sakalým yok ki inandýrayým seni, Ayten
Mihrabý mýzrabý kýrýk neferi olsam ne ki mevsimin?
Sen ki nazenin
Bense beyhude bir gülüþle
Açmýþken kollarýmý sana doðru
Elbet Yaratanýn kolladýðý da doðru
Yoksa hala ayakta kalýr mýydým, Ayten?
Ne düþsün ne gerçek
Ne sevdiðim yalan ne de kanadýðým
Kanattýðýmsa yüreðini
Dikenlerimden nemalandýðýn.
Ben kimim Ayten ve sen:
Asla var olmamýþ bir kumaþ ki
Dokuduðum ve dokunduðum teninde mutluluðun
Baþa aldýðým bir filmin son perdesi.
Ýçimdeki perdeler uçuþan
Varlýðým ve sevgimse akýþkan
Lanetle beslenen iblis ve eþrafý
Melek olsam ne ki koca evrende?
Melekelerim yitti yitecek
Cahil cesareti ile sevdiðimse tek gerçek.
Ah, Ayten ve yalnýzlýðým
Kurmalý bebek gibi dolandýðým
Bir kördüðümsem ne ki çözülmediðim
Bazen suskun bazen dilbaz
Hayatý öteleyen her kavþakta saklý bir lamba gibi
Bir sönüp bir yandýðým
Belki de akmayan çeþmesi kovulduðum köyün
Ýnhisarýnda aþkýn ve hüznün
Kodaman bir gölgenin de peþimde olduðu
Söyle Ayten, kimim ben?
Varla yok arasý varlýðýn
Belki de ben senim, Ayten
Sense semiren acýlardan þiirler örerken
Seni sevdiðim de yalan
Þair olduðum da.
Þiarý ömrün bazen kaybolduðum
Belki de doðmamalýydým ben þiirlerden önce
Gel gör ki þiirin karnýnda geçti ömrüm
Bir avazda yaþayýp öldüðüm
Kramp girense kalemim
Kampa girdiðim bir ömür
Soluklandýðým ne ki þiirlerin nezdinde?
Benimse þiirlerden inþa ettiðim o saklý bahçe
Solmaya hazýrým dünden
Emanet canýmla yaþarken ne ki
Ölümsüzlüðe adadýðým sözcüklerden örülü çehrem
Adým adým da yaklaþýrken ölüme…
Var olun üstadým:
Zorluk gelip kapýnýzý çalmasýn
Düz olsun yokuþlar güçlük olmasýn
Yürekten ter aksýn Gülüm Çamlýsoy;
Faydalansýn insan mahrum kalmasýn
_______ Resul Civcik"Ozan Resuli"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.