Bilseydin Keşke!
Son tren kalkýnca, kayboldun gözden,
Ne kadar el ettim, görseydin keþke!
Haberin olmadý, feveran, sözden,
Ne kadar dil döktüm, duysaydýn keþke!
Sen idin can parem, gözümün feri,
Sokaklar dar geldi, þehir zifiri,
Peþinden koþturdum, oldum seferi;
Ne kadar yol gittim, bilseydin keþke!
Senden sonra adým çýktý asiye,
Yumruðumu sertçe vurdum masaya,
Hakim dedi karþý geldin yasaya;
Ne kadar yýl yattým, saysaydýn keþke!
Bastýn yüreðime, gurbet mührünü,
Çeken bilir elbet, kasvet, kahrýný,
Vakitsiz, bitimsiz, hasret zehrini;
Ne kadar bol tattým, sorsaydýn keþke!
Resmini sakladým, gizli döþümde,
Sýzýp kaldým bazen, izbe köþemde,
Gündüz hayalimde, gece düþümde;
Ne kadar gül attým, derseydin keþke!
Sabrýmý zorladým, bunca dayandým,
Yaram derinleþti, ala boyandým,
Aþkýn ateþiyle, usulca yandým;
Estikçe yel tüttüm, bulsaydýn keþke,
Eyledin kül, bittim, gelseydin keþke!
29.10.2021
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.