AH SEVGİLİ KENDİM...

Öp alnýndan nefesinin.
Öldürdüðün mademki nefsin
Tapýnan kimse zulme
Tersleyen kimse senin sevdalý yüreðini
Tepinen hangi gürültü ise rahmine düþtüðün
Evrende
Saklý bir mucizesin sen, sevgili kendim.

Kýyama durduðun her gecedir
Kundaklanmýþ varlýðýnýn dileðinde saklý
O tek hece:
Hicvi mi aþkýn?
Ne muteber bir duygudur Rabbinin sana sunduðu…

Sevgili kendim…
Sevgili yalnýzlýðým…
Aþký doðradým hece hece
Donanýmlýyým ben sevgiyle
Hýçkýran her sözcük
Ve güzel Rabbim
Ah, aralýksýz beni baðrýna basan.
Sedasý varlýðýn
Semasý Ýlahi Aþkýn
Paldýr küldür sevdin madem
Týknaz gölgelere paye verme asla
Aþina olduðun elbet aþkýn kýblesi
Kabrine daha vakit var, sevgili kendim.

Kaderin isindesin
Kederin de izinde
Kamburu deðilsin sen evrenin
Mademki Rabbinle yad ettiðin
Mazinin küfünde bile doðarsýn sen
Seni doðuran annene dua et yeter ki:
Ne ki bir kere doðduðun?
Gün batýmý deðil mi yeniden can bulduðun?
Canýndan can gitse de sevgili kendim
Can bulduðundur her þafak
Ne geçer eline mademki tetiðinde basýlý elin sevginin
Þakaðýna yaðan kar ne ki söyle?
Tecelli eden aþkýn ve hasretin yanýnda
Yan çizen hangi sefil münafýksa…

Ah, sevgili kendim…
Sevginin makberi ya da mahþeri bunca zulümle canýn
Yanarken usulca
Ne ki kaybolsan günün birinde?
Kaybettiklerinin yanýnda ne ki söyle ne?
Kindar gölgelerden uzak kaldýðýn
Yalnýzlýðýna kimse mil çeken
Kimse yalnýzlýðýný hor gören?

Sorular, sevgili kendim elbet cevapsýz
Kardýðýn hayat nasýl da sessiz sedasýz
Bir kavþaksa dönendiðin o cennet
Ýçerlediðin her gece yaltaklanan zebani
Ýçtiðinse sevgi ve rahmet diri
Teninde göðün
Tininde hasretin
Elbet titrindir içinde sakladýðýn cennet.

Cinnet gecelerinde sökün eden kimse minnet
Etmediðin ve merhamet
Beslediðin hangi mazlumsa nasýl ki teslimiyet
Yüklü varlýðýnla yakýnsýn Rabbine
Aþkýn kürediði her hece yaðarken rahmet
Misali içindeki hicret
Ýçeren her anda saklý mevcudiyetin
Melankoli bir ömrün son demi
Sabýr bellediðin gün ve gece
Yeter ki sýký sýký tut inancýný, sevgili kendim
Bahþedilense ömür
Baþat bildiðin kader
Ve teslimiyetin heder
Yüklü bir zaaf olsa da yalnýzlýðýnla doðduðun birer birer
Ýkiletmeden yaþa ve umudunu saklý tut, sevgili kendim.

Bir aþksa hayat
Debelendiðin her boyut
Unutma saklýsýn en yüksekte
Adýna bulut ve umut denen evrenin her hücresinde
Büyüdüðün kadar büyüttüðün rahmet
Varsýn ýskala mutluluðu dünya denen düzenekte
Yeter ki aziz ol iki cihanda, sevgili kendim
Sensin sevgilerin en yücesine namzet ve hasret
Haset eden hangi gölgeyse
Ne mutlu sana ki yakýndýr kavuþacaðýn hidayet…


Sosyal Medyada Paylaşın: