KALE' M ASLA YIKILMAYACAK...

Nüksedense tek hece içimdeki lehçede
Bozguna uðrayan fukara yüreðim
Bazen sönen hayallerim
Uçtuðum ne ki ölüm öncesi?
Uçurduðum sözcükler üstüne konduðum
Hangi þiirse þirin gözüken gözüme
Hangi mevsimde saklýysam
Ben latif bir rüzgârým
Aslýnda latife ettiðim içimdeki ýssýzlýk
Sessizliðime namzet bir çiçeðim ben…

Kaydýðým gökyüzünden
Müphem bir varlýk
Þatafatlý yalnýzlýðýný giyinmiþ bir yýldýz
Iþýyan gözlerim
Ah, üþüyen yüreðimde saklý mevsim
Aþamadýðým daðlar
Hala mý prangalar mevcut bedenimde?

Benliðim özgür en azýndan
Özümle sözüme sadýk bir neferim ben
Bir gladyatör
Belki de muhbir bir i mge
Sevecen dilinde sevginin
Kaytardýðým ömür
Öðrenci kimliðimle salýndýðým kayrasý kaderin
Kandýðým her insan her söz
Kandýrýldýðým bir oyun olsa da hayat
Hala pekiþen yaþama sevincim…

Bazen sönen yýldýzým
Bazen sökün eden acýlarým
Bazense kotardýðým bir edim
Sevgi nasýl latif bir esinti
Sevmek yaþamanýn meali
Kansam ne ki sevmedikten sonra?

O yüzden sorgulamýyorum ben yeryüzünü
Melek olmaksa sýnandýðým kadar dirayetin yansýmasý
Nasýl ki sözümün arkasýndayým
Yüreðimin de o geniþ arazisinde saklý bir n/esirim ben.

Þiir olup solduðum soluduðum
Bir renkse yazdýðým
Her hikâyeden firar eden
Baþkahraman
Yaþasýn yazgým yaþasýn kaderim.
Kederime dahi meftunum
Akla zarar bir heceyim ben:
Dileyen gül, desin
Dileyense aþk ile beni eþleþtirsin.

Aðladýðýmsa bariz
En çok severken, yazarken
Hükmeden Rabbime meftun
Aþký aþkla kürediðim
Aþina olansa yüreðime
Kaçýp kovalandýðým her iklim
Büyüttüðümse içimde için için
Bazen içerlediðim
Bazen iksir bildiðim þiirlerim ve kocaman sevgim
Hem severken asla müsaade istemedim ben evrenden
Þahidimse sadece Rabbim ve eþlik eden kalemim.

Kale’m asla yýkýlmayacak
Çünkü sevgiyle ördüm ben tuðlalarýný
Bazense kýrýlan surlarým ve sözcüklerim ve kalbim
Kanadýðým ve kandýðýma vakýf
Kanatmadan kandýrmadan sevdiðim ve yazdýðým
Ölüm ise ucunda ömrün
Korkusuzca göç edebilirim
Çünkü en çok Rabbimi sevdim.


Sosyal Medyada Paylaşın: