ahþap evlere vurdu yaðmur kundak da bebekler bir damla suyun kýymetinde tohumlar tanýrken büyümeyi hayaller halkalarýný ekler zaman ki, kalp heykeller yeryüzü Ana’nýn aðýt yakan gülümsemesinde ateþ yýkar kalýn duvarlarý oysa kaç yýl nabzýmý tutan saymadým. ipin boynunda kalýplar ürkütür kýyýlarý dayanmaz olur kývrýmlarým git derim þehre aðrýlarýný alýp
ne çok yoksulum içimde sevdiðini kaybeden çocuklar gülbeyaz kuþlar gelin! teninizi gökyüzüne boyayalým canlardan can gidince uzak yollarda açma dilimi gece utanýr kalemim. ansýzýn tükenir mutluluk bir ýslýktýr gezinen pervazlarda yazgýmýz sýr... sakýn kanama aþk`a uðrayan ilhamlar dildeki dualar fýsýldarken yeniden yeþili ýþýðýn kýsýk gözlerine...
çerçeveye geliþi/güzel resimler çizen ölüm en olmaz zamanlarda bulut kucaklarken siyahý sussun savaþlar bir dal bir orman gibi devrildikçe kocaman çocuklar masallar anlatýrýz unutmadýðýmýz’ Küçük Prens’ ve süt kokulu hýçkýran umut.
......
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.