Vasiyetsiz Yalnızlık.
Yüreðim sararken çaresizliðimi, rüyalarým yangýnlarýn avucunda.
Bu gece hüzün gecesi sevgili, ince seslerin tenhasýnda.
Ne senden öncesinde, ne senden sonrasýnda.
Ayrýlýðýn hüznünü istemem, dudaðým buruþur, dillerim lal olur, yaþanmýþlarla alýþýlmalýdýr sevgili. Her günün mavi tene yaklaþtýðýnda, gölgen deðiþir gülümsersin.
Mateminde kalan yalnýzlýðýnda, çileni neþelere salarsýn, densiz yarýnlarda, saplantýlý duygularýnla.
Beynini yýpratýrcasýna, çýðlýklarý savur durma, o densiz ufuklara, hangi kalem yelken açmýþ yarýnsýz akþamlara. Hangi þair gölge koymuþ, aþkýn kuramýna, hangi derde çehre büyümüþ, kaldýrým akþamlarýnda
Ve hangi Aþýk hem lal hem ama günahlarýmýn sevabý, dualarýmýn inci tanesi.
Depremlerin habercisi, yüreðimin inleyen sesi, hangi paçoz lamba ýþýldardý, karanlýðýn ertesi Vasiyet siz yalnýzlýk, resimlerin göstergesi, bu þiirde elveda, bir veda hutbesi.
1986 yýlýnda Milliyet Yayýn evi tarafýndan yayýnlanan ‘’VASÝYETSÝZ YALNIZLIK’’ Adlý Þiir kitabýmdan alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.