Bir piyanonun tuşları gibi can çekişirken
Kenanfaik
Bir piyanonun tuşları gibi can çekişirken
Bazen gizliden bakar,
Hazan penceremden,
Buðulu camlarýmdan sokulan ayazlara inat.
Hissedince...
Sessizce çekerim yorganý baþýma.
Hiç kýpýrdamadan.
Ve ardýndan...
Çamurlu ayaklarýnýn sesi duyulur gecenin.
Bir kaç tane de kuru dalýn hýþýrtýsý.
Bir köpek ulur uzaklarda,
Rüzgarlar,
Ses verir peþisýra,
Sessizce eðilirken baþý önüne.
Kesince ümidi benden,
Sarýlýr sislerine iyice,
Sessizce terkeder penceremi hazan...
Ardýndan,
Karýþýr vakitler kayýplara...
Sokak dediðin izbeliklere,
Çýð olup doluþur soðuk rüzgarlar,
Her yanda acý,
Her yanda dert...
Yine de raks eder ayazlara,.
Maðrur endamlarýyla,
Çer çöp, çalý çýrpý,
Kimselere hissettirmeden,
Gizli saklý.
Ve...
Sen gelirsin birden nedense,
Tenhasýna sýmmmsýký sokulmuþ aklýma.
Üzerinde þapkalý bir pelerinin,
Narin endamýn.
Bir de,
Güzden saklanmak isteyen hüzün dolu çehren...
Ahhh o hüzünlerin otaðý çehren.
Sessizce pencereden seyrederken seni ben,
Bilmezsin ki!
Kalbimin nasýl çarptýðýný taaa derinden...
Seyreyler karlar bizi aheste aheste düþerken.
Bir kar tanesi süzülür yavaþça avuçlarýma,
O da, dayanamaz erir,
Eþlik eder,
Gözyaþlarýma.
Bir sayfa çevrilir üstümüze,
Gece gibi siyah.
Bir baþka sayfa daha çevrilir,
Kederim gibi fluluða bulanmýþ gri.
Bir piyanonun tuþlarý gibi can çekiþirken,
Karýþýr her bir kar tanesine müzikler.
Hayalin bir balerin olup döner,
Döneeer...
Döner...
Belli belirsiz ýþýyan ay ýþýðýnýn muhteþemliðinde,
Titrer üþümüþ ellerin,
Ve...
Titrer ellerim.
Bir kar tanesi düþer ellerine,
Ve sonra,
Benim ellerime...
Dünya mai bir küreye dönüþür çevremizde,
Öylece kalakalýrýz hayallerimizde,
Birlikte,
Bir kar küresinin içinde...
Kýrmýzý elbiseli küçük bir kýzýn ellerinde...
Kimseler bilmesede.
Ama,
Hayallerimizde,
Sadece hayallerimizde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.