Kamer

aðlamalý muhakkak
çýktýðýmýz gecelerin sükut-u tenhasýna sessiz semâ..
uzattýðýnda kollarýný boþluða
sesinde birþey var biliyorum
nazarýna yollar titrer
pýrýl pýrýl damlalar
dalgýn bütün
zulmetler..


bir kulaç sen
bir kulaç ben
çevir baþýný gülen karanlýða



gözleri sisli çehre
adýmýn harfleriyle dolaþýr yeryüzünü
zemininde uyuyanlar elbet bilir
o kýzýl dalgalý çölün makberini
ýþýk gölgeli tanelerin müebbet rengi
nehirleþen sarý dumanýyla
daðýlýr göðün dalýndan
yanar gizli sihir
titrer kasidesinde yaprak
ervah’a inen aðaç dudaklarýnda
gümüþ fýsýltýlar
gözlerimin yüreði dem çeþmesi
susuzluðun köklerine deðiþen mevsimler
ölür gibi uyanmanýn yetimliðine açýlan kapýlar..
elbet erir kar
yalnýzlýðýmda kitaplar ve
Ýnsanlar..



-ne kadar ýslansam o kadar iyi
yaðmurun zikrinde ýsrarlý kader-





sabrýn koyaklarýnda cilveleþen çiçekler
gamzelerken yüzümü alnýna
eteðimde dansa kalkan kuþlar
aydýnlýðýn yaþýna yeniden doðar
derinliðin aynasýna öyle haz aþk.

gecede iyi görünen kamer
gözlerimin içinde ne var biliyorum
yüreðimin bakýþýnda seyre dalan
kýzýl dökümlü lisan

Ve
güneþin yalnayak çocuklarý




......

Sosyal Medyada Paylaşın: