&& BEN ÖZÜMDE DURULDUM.! &&
Yaðmurlu bir akþamdý, koparýldým dalýmdan
Rüzgarlarýn önünde, yad ellere savruldum
Ayýrdýlar sebepsiz, bedenimi ruhumdan
O ruhsuz beden ile, kaç kapýya kul oldum.!
*
Öyle zor ki anlatmak, anýmsarken mazimi
Kabuslarýn içinde, kaybederdim kendimi
Saymakla hiç bitermi, yediðim darbeleri
Boþ gayeler uðruna, can evimden vuruldum.!
*
Ýz sürüp te geldiðim, bir yolun sonundayým
Yol tükendi iz bitti, her þeyin farkýndayým
Düþe kalka geldiðim, artýk son duraktayým
Sözün bittiði yerde, pes ettim ben yoruldum.!
*
Bu hayatý sahiden, ben mi tercih etmiþtim
Gönlüm sevinç için de, baþým alýp gitmiþtim
Cennetim de yaþarken,Cehennem’i seçmiþtim
Artýk çok geç olsa da, ben özümde duruldum.!
Mahmut Mücahit Özdemir
Kayýt Tarihi : 22.10.2021 11:14:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.