Yoksulluðun kol gezdiði yýllarda zenginlerde vardý elbet. Çaðýn zenginleri gibi þaþalý yaþantýlarý yoktu tabi ki. Atadan kalma mal ve mülklerinden hasat gelirleri, etiyle sütüyle geçimliliklerini saðladýklarý türlü cinsten mallarýndan gayri düzenli gelirleri yoktu. Sosyal güvence, emeklilik nedir bilmezlerdi. Fukaradan hallice yaþarlardý. Hemen hemen tüm zenginlerin evleri Ýki katlý selamlýk da otururlar, duvar konsolü üzerine iliþtirilmiþ ahþap radyodan ajans dinler, köstekli saat kullanýr, pompalý gaz ocaðýnda piþirilmiþ yemekleri yer, hýþýrtýlý löküz lambasý aydýnlýðýnda aydýnlanýrlardý. Fukaradan ayrýcalýklarý bunlardý. Zenginlerin isimlerinin sonuna bey, fukaralarýn ismlerinin baþýna sülale lakabý konulur öyle anýlýrlardý. Zengin beyler fakir fukaraya efendi diye hitap ederdi. Ekseriya hicaza giden, misafirlerini minder ve yastýgý halý kaplý sedirde oturtan, nurlandýklarýný þiddirip, löküz lambasý aydýnlýðýnda aydýnlanan, hurma ikramýnda bulunan, uðurlarken seccade hediye edenlerdi. Fukara sýnýfýndakiler yer minderinde oturan, yer yataðýnda yatan, tandýrda piþen yemeði, yer sofrasýnda yiyenlerdi. Tezek közlü mangal da ýsýnan petrol lambasýnýn loþ ýþýðýnda ÞÝNANAY mutluluðu yaþayanlardý. O günleri yaþamýþ, savaþý, yokluðu, fukaralýðýn mücadeleci bu yaþlý kuþaðýn kalanlarý, milenyum çaðýnda hiç hatýrlanýp onore edilmediler. Oysa edilmeliydiler. Her on yýl da bir deðiþen modern çaðýn çarkýnda, enflasyon canavarýyla boðuþan, zorunlu olarak boðazlarýndan artýrdýklarýyla evlatlarýnýn tahsilini düþünenlerdi. Bu fedakar fukara nesil, kýrmýzý kadife üzerine iliþik ipek kaðýda yazýlmýþ cumhur imzalý devlet brovesiyle onore edilmeselerde hatýrlanmalý milli bayramlarda gaziler gibi hatýrlanmalýydýlar. Zaten otuzlu yýllarda yaþayanlar çoktan terki diyar eyleyip göçtüler. Kýrklýlarýn sayýsý azaldý, ellililer ise göç hazýrlýðýndalar. Atmýþlýlarýn henüz zamanla þindilik sorunlarý yok. Onlarýnda hatýrlanmýyacaðý, kýrmýzý kadife üzerine iliþtirilmiþ manevi ödülü alamýyacaklarý belli ! Nesli tükenmek üzere olan bu cefakar yaþlý kuþaklarýn, hayat hikayemiz dedikleri siyah beyaz geçmiþleri, renkli tv.de belgeselleþtirilmese de, radyo skeci olarak renklendirilmeliydi. Skecin finalinde "Yaþam Mücadele Ödülü" makyajla yaþlandýrýlnýþ genç oyunculara temsili olarak verilirken, hiç olmazsa kalanlar sevindirilmeli diye düþünürüm. mcicek091220
Sosyal Medyada Paylaşın:
mhrcck Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.