Artýk vahiy gerekmiyor, kitapsýz resuller çýktý!
Korkarým Allah’ýn bile ruhsatýný alacaklar (!)
Çýkageldi bir bezirgân, nizam-ý âlemi yýktý;
Bilmem bundan daha derin ne kadar alçalacaklar?
Hepsi okumadan hafýz, Cebrail bile þaþýrdý!
Mangalda kül koymadýlar, Ýsrafil suru düþürdü (!)
Sanýrým Azrail yolda, bunlar bardaðý taþýrdý;
Sandýlar ki, ilelebet bu âlemde kalacaklar...
Bir musibet bekleniyor, bin nasihat az gelirmiþ!
Hepsi olmuþ nam sarhoþu, sivrisinek saz gelirmiþ...
Unutmayýn bahar biter, arkasýndan yaz gelirmiþ;
Ýþte o zaman cümlesi, saçlarýný yolacaklar...
Maðrurlanma padiþahým, herkes bir Allah’ýn kulu!
Zaman geçer, ömür biter, tükenir insanýn pili...
Hakk, takkeni düþürdü mü, görünür baþýnýn keli;
Kim bilir son namazýný kimler gelip kýlacaklar?
Niye diyorum bunlarý, çünkü doðru basmýyorlar!
Allah’ýn emirlerine hiçte kulak asmýyorlar...
Kafamýz, beynimiz þiþti, bir saniye susmuyorlar;
Görelim Hakk meydanýna kimler gelip dolacaklar?
Karaman-2014/08
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.