SAMİRENİN SAÇLARI

Bir seher vakti gökten yaþ yaðdý baþýmýza.
Güneþi bekliyordum oysa.
Sabahý bekliyordum.
Bir ýþýk kütlesi,
koca bir alev topu düþtü çatýmýza.
Gök yarýldý sanki.
Ay düþtü hanemize.

Bir seher vakti kin düþtü hanemize,
Garez düþtü ,
Nefret düþtü.
Barýþa ve sevdaya dair kurulu dünyamýzý ;
Silkeledi þöyle bir.
Beton bloklarýn altýnda kaldý çocukluðum.
Beton duvarlar arasýnda kaldý annem,
Þu demir enkazýnda babam.
Böyle baþladý benim bitmez yolculuðum..

Benim adým SAMÝRE.
Lübnanlý küçük bir kýz çocuðuyum ben.
Ardýmda kalan yýkýntýda arýyorum ,
Çocukluðumu,oyuncaklarýmý,
Kalemimi.Kýrmýzý pabuçlarýmý.
Þu gördüðünüz enkaz altýnda arýyorum annemi.
Babamýn kollarýný buldum.
Annemin saçlarýný.
Enkaz altýnda kim verecek
Kardeþime ilaçlarýný..

Benim adým SAMÝRE.
Lübnanlý küçük bir kýzým ben.
Beyrut’ta güvercinlerim vardý benim.
Bahçemde bisikletim.
Penceremin pervazýna ekmek koyuyordum.
Bir canýn baþýna kar düþmeye görsün,
Ben üþüyordum.
Barýþa dair,insana dair,
Sevdaya dair yazýyordum.
Bahçeme çiçekler ekiyordum.
Gökten güneþi,
Gökten yaðmuru bekliyordum.
Bir gece gök kubbeden ölüm yaðdý baþýmýza.
Yüreklerde yýllanmýþ nefret yaðýyordu,
Alev olup ateþ olup baþýmýza akýyordu.

Benim çiçeklerimin boynunu büktüren de insan.
Bana bu kadar gözyaþý döktüren de insan.
Yüreðimi bedenimden söktüren de insan.
Bebeklere kýyan da.
Bebek olan da.

Artýk uçaklara el sallamýyorum.
Bir diyardan bir diyara insan taþýmýyorlar artýk.
Vuslata vesile olmuyorlar.
Hasretler taþýnmýyor uçaklarda.
Babamýn baþýna taþ olup ,
Annemin saçlarýna
Ateþ olup düþüyorlar artýk bu uçaklar.
Penceremin pervazýnda kuþlarý ürküten uçaklar.
Barýþ güvercinlerini korkutan uçaklar.
Nefret yüklü,kan yüklü uçaklar..
Söyleyin daha ne kadar semamda uçacaklar

Hayfa yanýyor anne.
Mirhavin köyü yanýyor.
Taibe yanýyor.
Beyrut yanýyor.
Umutlarým yanýyor,
Çocukluðum yanýyor anne.
Mermi kovanlarýný topluyor arkadaþlarým.
Þarapnel parçalarýný oyuncaktan sayýyorlar.
Oyuncaklarým yanýyor anne.


Sevdiklerimin eksik olduðu
Küçük dünyamda sularým kesik,
Elektriðim kesik,
Bugün bir su tankerinin ardýndan
Koþturdum durdum.
Bir þiþe suyun hayaliyle.
Boþuna anne
Çocuk yüreðimi yordum
Alamayacaðýmý biliyordum.
Düþtüm anne.
Kolum sýyrýldý bak.
Ne olursun çýk gel enkaz altýndan,
Anne kalk
Susadým aç kaldým ,
Bugün beni de alsýnlar diye
Meleklere haber saldým.

Bu evin duvarlarýný beraber boyamýþtýk.
Lila rengini istemiþtim odama.
Barut rengini,kan rengini ,
Yokluðun rengini ben istemedim anne.
Bahçemizde kurulu bir salýncaktý beni sallayan.
Yýldýzlarýn tanýklýðýnda ..
Ve yýldýzlarýn mahcubiyetinde .
Beni bu bombalar sallasýn istemedim anne.
----------------------------------------------------------------------------------------------

Sosyal Medyada Paylaşın: