Unutuş // ((Retrospektif))
Sen olmayýnca
Harelerdi þehri yalnýzlýk
Nehirler donardý
Azgýn sularda boðulurdu masum/n/iyet
Aidiyet cebimdeki son kuruþ olurdu
Harcamaya kýyamadýðým c/esaret
Al/danýþýklý dövüþlerde yenilirdim hep!
Þerh düþerdim utanmazlýða
Niyetlenirdik aþký aþkta bulmaya
Niyetlenirdik ulanmaya sevdaya
Ýnayetine sýðýnýrdým…
Ayetler yaðardý baþýmýza
Elele tutuþtuðumuzda ,kutsardý bizi aþk
Ve dönülmez yolun baþlangýcýndaydýk henüz
Öldürecektik birbirimizi
Aþkla
Aþk tan aðzýndayken tam da sevdanýn ortasýnda
paramparça tek yürek olduðumuzda.
Korktun ve gittin!
Þimdi sen yoksun
Tek tabanca
Tek kurþun çýkýyorum sürek avýna
Önce aþký bulacaðým
Kutsayacak beni yeniyetme ayrýlýk
Tek kurþunu ölü yýldýzlara saklayacaðým
tüm þiirler sessizleþecek
leþ kargalarý üþüþecek baþýma
ah o esaret
cesarete teslim edemediðim asalet
cehennem sokaðýnda asacaðým kendimi inayetine
zehrini akýtacak dilek
ölüm sarmaþýðý gibi duvarýmýza dolanacak
sen olmayýnca solacak açelyalar balkonda
“pembe”
dil yarasý gibi yakacak genzimi
hançer hançer dökülüp
saplanacak koynuma
saklamýþtým seni sol yanýmda
hayatýn gizli öznesi aþkýn yerini
zaman alýyor þimdi
oysa sensiz geçen güne gün dememiþtim ben
tüm menekþeler yolunu þaþýrdý sen gideli
þimdi
eksilmiþ bir aðaç aðýt yakar sonbaharda yolunu þaþýrmýþ bahara
esrik bir þarký söyler tüm ölü yýldýzlar
ay o kadar uzakta
Sesin ,
Sesin kulaklarýmda halâ….
13 temmuz 2010 istanbul
Gülgün A.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.