Onulmaz Sayrılık

Sizleri gördüðümde !
Birer seraptýnýz alabildiðine
Bir çöldeki onulmaz sayrýlýk ...
Adýnýzý unuttuðunuzdan
Umutsuz bir duaydý
Haykýrýþýnýz !
Kimse fýsýldamamýþtý sesadlarýnýzý nehrin kulaklarýna
Vadiler bihaberdi varlýðýnýzdan
Ahþap evlerinizden tren sirenleri duyulurdu, davetkâr
Siz günaha çaðrý sandýnýz...
Zemheri gecelerinizdeki pýrýltýlý rüyalarýnýzýn dilek fiþeklerinde ölü yýldýzlar,
Ölümsüz sandýðýnýzdan yok saydýnýz gece düþ bazlarýný
Salýncaklarý
O açelyanýn yapraklarýný hiçe saydýnýz
Gölgeli zamanlarýn düþsavarlarýydýnýz
Düþleriniz taþlara yazýlý
Oysa...
Taþlar yavaþladýðýnda ve gök yer ,yer gök olduðunda anlayacaktýnýz Tanrýnýn elleri olduðunuzu !
Parmaklarýnýzýn yokluðunu ...
Ýþte buydu bilmediðiniz rüya
Yoksulluðun kokusunu daha önce hiç duymamýþtýnýz !
Ki hiç uyumamýþtýnýz ki bir kez olsun usulca !
Bakýþlarýnýz hayal hareli halkalar olabilirdi bir göl kenarýnda !

O kuytu kuyuda saklý þimdi düþ ....
Ölüme yazgýlýydýnýz
Ah þimdi söyleyin
Þimdi söyleyin
Kýþ ayazýnýn beyaz meþalesinde pervaneleri
Gonca alazýnýn gülünde coþkuyu
O doðmaya yazgýlý çocuðu
Kim doðurtacak
Söyleyin , kim !
Ebemkuþaðýndaki rengin asil gölgesinde çekilirken kýlýçlar
Ve çýðýrtkan kuþlarýn sesiyken savaþ ve evet aþk !
Kim muþtulayacak sessizliði...
O kimsesiz göktanrýsýnda tini
Söyleyin hangi lir doðuracak !
Alkor bir çiy uçarýlýðýnda müjdeyi...

Ayak izlerimiz çoktan kaybolmuþken
Seslerimizde eksikken sözümüz
Dilimizi yutmuþken üstelik
Kim doðuracak bizi !

Kalabalýk ,sessizlik ve utanç biler kendini s/ese
Varlýkta yokluk büyüsü ýþýldar
Yoklukta gülümser alýnganlýðý güneþin
Kýrýþýk yüzlerinizde bir zaman tanýðýdýr an
Gülümser tarih gamzenizin kývrýmýnda
Göz kýrpar aydýnlýk o gerçek dokunuþa
Vakur aldanýþlarýn busesinde hatýrlanýr gün
Gülün ömrü yetmez bir aþký anlamaya
An rayihasýna yüzlerimizin nefesi konduðunda
Soldururuz günü!
O anda bozulur büyü!
Yarýna gebedir dilek aðacý ve ebemkuþaðýnda gece
Ocaðý tüten evler dikilir karþýmýza sonra
Sonrasýnda düþ ve
Aklýmýzýn son hatýralarý
Ölü yýldýz dikey uzayda parýltýlýdýr ,
Bir sigara içiminde ikimizin düþünde kan revan bir aydýnlýk !
Bir kýþ çiçeði !
Karýn derinindeki sürgün
Düþbaz düþümüzün sessiz dili !
Ne çok þey anlatýr büyü !

Sessiz þarký dinlenir boþlukta
Ansadýðýmýz kara toprakta, canda ve camda toprak ve aynada ,
Su çözülür
Yüzümüzün gurbetinde ve özlediðimiz bakýþlarda ,bakýþlarla aðarýr tan ,
Üþür !
Yalýn yaðlý urganýn üzerindeyken siz !
Yani ufuk cambazý ip üstündeyken
Yalnýzlýk çok aðýr çekiyorken yerçekimsiz boþluklarda
Kalp çekimli karanfil pembesine, dolunaya asýlý durur çürüyen etimizin sessizliði
Sokak lambalarýnýn yorgun direkleri göz kýrparak bakar aldanýþlara !
Þarkýmýzda asýlýdýr çaputlu dilek aðacý,
Aðaçta kuþ sesi
Ezgisinde melodik bir düþ/üþme kavga ederiz yine !
Kendimizle !
Dizlerimiz kanýksamýþtýr kaný ,
Daha nice yaralara gebedir gidiþlerimiz
Hayat der geçersiniz !

Okkalý bir küfür savurur geçer gölgenin iyiliði
Garip bir kahkaha deler geçer gün saydýðýný
Gök delinir!
Sanki toprak! tanrýsýdýr denizin....
Unutulur renkler
Unuturuz rengimizi
Toprak utanýr...
Unuttuðumuz renk
mavidir, bir düðümdür, nehirden kalma soluk an’a öykünen su yeþili
Bulanýk bir su birikintisi ,
Nefessiz býraktýðýmýz o son ayrýlýktaki yýldýz kaymasý,
Gök sýzýsý ....
Geçer...!
Su ve geçmiþ! Hem eksiktir, hem eskimiþ...
Geçer!
Gökyüzü delinmiþ...

Gülgün Aydýn Altýok
Sosyal Medyada Paylaşın: