Sonbaharlar, Nar kabuðu rengindedir hep benim tuvalimde, Bakýr rengi bir gökyüzü iner üzerime, lodos akþamlarda Geçmiþ yazlarýn kurumuþ sevdalarý dökülür Kýzýl-sarý yapraklarla Hüzün aðaçlarýndan.
Ve bitkin bir soluk düþer yapraklarýn üzerine, sessiz Ýçine sinmiþ bir koku vardýr, o yazlardan kalma, Gün batýmlarýnda yayýlýr havaya; Kýzýl saçlarýndan...
Ve bir göçmen kuþ sürüsü geçer üzerimden Alýr, götürür uzaklara, kalmýþ son yaz anýlarýný, Çaresiz seyrederim Ümitle bekleyerek bir þeyler düþürmelerini Kanat uçlarýndan...
Her sonbahar Karþý konmaz bir özlem kabarýr yüreðimde: Bir yudum yaz güneþi içmek Öptüðüm avuçlarýndan...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.