SEN, NE İÇİN.. YAŞARSIN?!!!

Sorumlu olarak yaratýlmýþ, insan ve cinler hariç; yaratýlan bildiðimiz bütün mahlûkat, “bir tek vazife için” yaratýlmýþtýr. Vazifelerini de, hiç hatasýz, kusursuz ve fasýlasýz, ömürlerini bu vazife uðrunda, kendilerine biçilen role göre geçirirler.
Hiçbirinde de, irade-i cüzziye bulunmaz. Çünkü; sevk-i ilâhi ile ve en rantabl bir þekilde; çalýþýr, yaþar ve ölürken de verilen görevini, ne fazla ne eksik; tam olarak yerine getirerek, varlýk alêminden, yokluk alêmine giderler.
Yalnýz; insanlar, melekler, cinler ve þeytanlar ve Þeytan; yukarýdaki adý geçen kanundan istisna tutularak; Dünya’da, öldükten sonra da, Ahiret’te (bir kýsmý cennette ve bir kýsmý da cehennemde) ebedi olarak yaþamaya devam ederler.
Hem Dünya ve hem de, Ahiret yaþamýnda; yaþayacaðý hayatýnýn kalitesini tayin hakkýna sahip olan cinler ve insanlardan, yalnýzca insanlar; bütün mahlûkatýn efendisi olarak yaratýlmýþtýr. Bunun haricinde de, bir çok sonsuz ödül ile de ödüllendirilmiþ ve en mühimi de, irade-i cüzziyesini kullanmak için; “akýl, fikir, zeka, mantýk, hýfz, þuur, basiret, feraset, kalp, gönül, duygu, his.. vb.” bir çok hassa ile de donatýlmýþtýr.
Yaratan; bütün bu lütûflarýna karþýlýk, insanlardan bir tek þey istemektedir. Akl’ýný kullanarak ve niçin yaratýldýðýný idrak ederek; KUL’luðunun farkýna varmasý ve bu þansý (fýrsatý)Dünya aleminde yaþarken iyi kullanmasý. Yani, “yaratýlýþýnýn gayesini çözmesi!.” ve ömrünü, "boþu- boþuna" geçirmemesi... Bahþedilen bu lütuflarý deðerlendirebilmek için, yaþamasý!.. Adýna “Rabb’e kul’luk, tüm mahlukata hizmet ve bu arada çekilebilecek olan sýkýntýlara fedakârlýk..” denen, bir ilâhi zevki tatmasý!..
Peki, ya sen !.. Sen de, emrine verilmiþ olan bu lütüflarýn bir veye bir kaçýnýn hiç farkýna vardýn mý? Bu ilâhi zevkleri hiç tattýn mý? Ýlâhi sarhoþluðun nasýl bir þey olduðunu hiç denedin mi? Ya! Sen, nasýl yaþarsýn? Evet, Ya! Sen.. sen, ne için yaþarsýn?.

SEN, NE ÝÇÝN.. YAÞARSIN

ÞÝÝR NO: 45 *** 23-KASIM-2008

ÞU HAYATLAR, BÝÇÝM BÝÇÝM,
KÝMÝ YAÞAR, ÖLMEK ÝÇÝN...
KÝMÝSÝ, ÖLMEMEK ÝÇÝN,
YA, SEN!. YAÞIYORSUN, NÝÇÝN?..

KÝMÝ, YAÞARKEN ÖLMÜÞTÜR,
ÜMÝDÝNÝ, KAYBETMÝÞTÝR...
HER, ÞEYE.. “PEKÝ.” DEMÝÞTÝR...
YA! SEN DE, "PEKÝ.." DER MÝSÝN?..

KÝMÝ, ÖLÜMDEN ÇOK KORKAR,
BAÞINI, KUMLARA SOKAR.
YÝNE DE; BÝR GÜN, CAN ÇIKAR,
CANINI, ÇOK SEVER MÝSÝN?..

KÝMÝ, ÖLÜMÜ DE.. SEVER,
HER GÜN, KENDÝNÝ TEST EDER...
HAKK’A KAVUÞMAYI.. ÖZLER,
YA, SEN!. CAN’DAN, GEÇER MÝSÝN?...

VARLIK HAYAL.. ÖLÜM GERÇEK,
HERKES. BU SIRRI, ÇÖZECEK.
ÇOK AZI, RABB’Ý GÖRECEK,
SEN DE, BU FÝKÝRDE MÝSÝN?..

ZAMAN; KÂR ETME, GÜNÜDÜR,
ÞANSI, ÝYÝ DEÐERLENDÝR...
NÝYET ET.. ALLAH KERÝM’DÝR;
SEN. ÖLMEDEN, ÖLÜR MÜSÜN?...
06-03-2008 SAAT:23;30 Konak-ÝZMÝR.
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail)

Sosyal Medyada Paylaşın: