Bir kýzýl karanfildin, Kokladým seni doya doya, kokun yaksa da genzimi Lâl bir þarap gibi içtim seni yudum yudum; Bûselerin meydi, dudaklarýn peymânem Ben senin sarhoþun oldum, sen, benim meyhanem,
Çiçek çiçek sevgi topladým bahçenden, Ben, dünyayý hep gözlerindeki aksinden seyrettim, Gözlerinde gördüklerimdi benim dünyam, Hârelendikçe gözlerin, dalgalandý denizler, Ne depremler oldu, ne þimþekler çaktý gözlerinde, Ellerin ateþ kesilirdi, volkanlar patlardý yüreðinde, duyardým, Sonra gözlerinde kývýlcýmlar ve pembe bir duman Ellerini, ellerimin arasýna aldýðým zaman...
Saçlarýnda belik oldum, yanaðýndaki gamze, Kâh kahkahan, kâh gözünün yaþý oldum, Kana kana içtim seni, Tadýnýn ayyaþý oldum...
Þimdi yalnýz sigaramýn dumanýnda görebiliyorum seni, Ne çare, ellerini tutamýyorum; Unutmak kolay deðil be güzelim, Unutamýyorum....
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.