KARİNA
Benim soðuk þehirlerim vardý Karina
Güvercinler taþ binalarda suya eðilirdi
Ekspreslerin,
Ve doðu rüzgarlarýnýn arasýnda býraktýðým
Dualar gibi gelirdin aklýma.
Bir bilet kesiði vardý bileklerimde
Ardýmdan “gitme” deyiþinin izahýný
Pembe þiirleri okuduðumda anladým
Sen Fýrat ve Dicle arasýndaki
Bin yýllýk aþktýn Karina
Kurumuþ yaralarýna rastladým
Yeniden büyüyen aðaçlarýn hýzýna
Dili açýlmamýþ bir çocuk vardý kundakta
Anneliðini boyayan
Üþüdüðün nihana uzanan elleriyle
Duydum karina, kuzey þehirlerinde sesini
Ve ismini yazdým her bir þiirimde, ýssýz
Okusan, içimdeki dünya kýtalara ayrýlýrdý, korktum
Okuma diye gözlerine i mgeler milledim
Yüzdüm derini
Kalbimin kitabýna serdim
Bizim soðuk þehirlerimiz vardý karina
Kompartýmanlarda yýldýzlarý sayardýk
Gittim
Bir sabah meleði gibi uðurladýn beni
Hasretinden öptüm, ayrýlýðýndan
Hüznünü boyayýp göðsüme dua gibi
Vazgeçtim varlýðýndan.
Ahmet Serdar OÐUZ / TOKAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.