B İ R - F A R K I N A - V A R S A N!..

Artýk devir deðiþti. Eski tohumlar çýnar.. çýnarlar da, bardak oldu...
Þimdi, devir tekrar deðiþti. Her alanda, akýl almaz bir süratle; her þey hýzla geliþiyor.. dün, hayal bile edilemeyen bir çok þey bu gün, demode oldu da artýk kullanýlmýyor.
Takvimler, ZAMAN’ýn da, bitiþ zamanýnýn yaklaþtýðýný ve her þey gibi, onun da hýzla zeval vaktine doðru gittiðini gösteriyor... Daha da önemlisi, çok kýsa olan ömür sermayemiz de; hýzla tükenmekte, doðduðumuz an’dan itibaren, ölümün soðukluðu kendisini her geçen gün, adým adým.. kokusunu biraz daha yakýndan hissettirmektedir...
Sonuç itibariyle de, biz insanlar; dört nal’a.. kabirlerimize doðru, savruluyoruz. Dünya’dan da, Kýyamet’ine!.. Bunun, ya farkýna varmayýz da; ölüm, aniden yolumuzu keser.. ya da; yolculuk, adým adým bilinir ve devamlý yol hazýrlýðý yapýlýr da, gidilen yolun, yol hazýrlýðý; son duraktaki bekleyenlerin, ne olduðuna veya ne olacaðýna göre yapýlýr. Elbette ki, bu yol hazýrlýðý FARKLARIN FARKI’na varanlar içindir!..

B Ý R F A R K I N A V A R S A N!..

ÞÝÝR NO: 37 *** 7-KASIM-2008

Hasreti, sona erer; hasret olan, kavuþtukça,
Damak zevki, çabuk biter; yiyip, içip.. doydukça;
Günden güne alçalýr.. hýrsa, kine sarýldýkça...
Ýnsaný, çirkefe çeken.. safahata, daldýkça....
****
Ne kadar çok, yaþasa.. da; zamaný, boþa geçer,
Þeytanlar, durmaz; her zaman, kendi safýna çeker.
Cehennemi dert etmez.. sivilceyi stres eder!..
Çünkü, her þeyi hayal!.. Akýntýya, kürek çeker...
****
Her yenilik, getirir; bazan yarar, bazan zarar,
Kimine; geniþ gelir, bu Dünya!.. Kimisine, dar.
Ýþi iyi bilene bile, garanti olmaz, kâr...
Yaþadýkça; her þeyi!.. Tecrübe ederek, anlar...
****
Süfyan’a(!) uyan insanlarýn, “insanlýðý!” gider,
Tattýkça, yalan sevgileri; birer, birer.. biter.
Zevk, sanal âlem; zaman, mezarlýða doðru çeker..
Bu Dünya’da ne iþlersen, defterine o geçer!..
****
Okuduðun kadar artar.. hem ilmin, hem edebin..
Gönülden tefekkür ettikçe, çoðalýr hayretin!..
Bir de, farkýna varsan; sana, sunulan nimet’in!..
Son durak, O. O’nda biter.. dertlerin, kederlerin!..
****
Sundukça, sevgiyi; sustukça, edebi artýran,
Tövbe ettikçe.. birikmiþ günahtan, arýndýran;
En sýkýþýk anýnda; “KULUM!..” deyip.. sahip çýkan,
O, RABB’dýr. O’na, dön! O’dur, gizli sýrlarý açan!..
8-KASIM-2008 SAAT:12:50 Konak-ÝZMÝR.
Mürsel Münevveroðlu. (munevveroglu@hotmail.com)


Sosyal Medyada Paylaşın: