tutsaydý ellerimizden hayat
zincirle baðlar gibi
üst üste düðümler atsaydý
bir kelebeðin peþinden
birlikte koþar gibi
yine hazan yine hüzün
dilimde yanýk türküler
bulutlara uzanýyor ellerim
özlem solgun yapraklar gibi
avuçlarýma düþüyor
artýk bu ayazý güneþ bile ýsýtmýyor
böyle avutmak aklýmla yüreðimi
öyle zor ki
epeyce de alýþtým
aklýmý yalanlarla avutmaya
korkuyorum adým yalancýya çýkacak diye
unutsam olmuyor
veda etmek çözüm deðil
gün be gün üþüyor iklim
aklýmda sen fikrimde sen
gittiðinde mevsim ilkbahardý
bana o güzel gülüþün hatýra kaldý
4 Ekim 2021-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.