m-
AH BU İNSAN
KONUMUZ YÝNE ÝNSAN. ÖNCE DE, ÞÝMDÝ DE, VE SONRA DA. ÝNSAN. ÝNSAN. ÝNSAN... Çünkü, insan varsa; her þey var, her þey güzel ve deðerli ve eðer, insan yoksa; her þey, eksik, deðersiz ve düzensiz ve de eðer, insan, insanlýðýnýn farkýnda ise; her þey MÜBAREK, her þey KUTSAL ve de SEVÝMLÝ!..
Eðer, insan “ÝNSAN’lýðýnýn farkýnda DEÐÝL ÝSE!..” her þey, SEFÝL, REZÝL ve MÜPTEZEL...
Bu yüzden; bu þiirin baþlýðýna, önce “ VAR-MI?..” diye baþladým, sonra da; gördüðüm lûzum üzerine, aþaðýdaki þekilde, çift baþlýk kullanmak zorunda kaldým. Gerçekten, “VAR-MI ” BÖYLE ÝNSAN VE EN MÜHÝMÝ DE, VARSA BÖYLE ÝNSAN; SAYISI VE YÜZDESÝ NE KADAR?.. Ýþte bu yüzden, bu güne kadar yazdýðým þiirlerde ikinci defa çift baþlýk kullanmak gibi, zorunlu bir tekrarla karþýlaþtýk.
A H !.. B U - Ý N S A N.. veya, V A R - M I ?..
ÞÝÝR NO: 38 *** 8-KASIM- 2008
VAR-MI?.. AÐLAMAKTAN KURUMUÞ, GÖZ PINARINI SÝLEN,
BÝR TOZ ZERRESÝNE BAKIP, BÜTÜN KÂÝNAT’I GÖREN...
BU HAYATA; NÝÇÝN, NASIL.. YARATILDIÐINI BÝLEN?
HER GÜN, “ÖLÜM IRMAÐI”NDA; YIKANIP, GERÝYE GELEN!..
Ne utanmaz varlýktýr, þu; bedbaht, insanoðlu insan!..
Var; çok çalýp, çok oynayan; nefsini, ucuza satan...
VAR-MI?.. ÞU GÖKLERÝN DÝREÐÝ, ÞU SEMÂ’NIN BÝR SONU,
YILDIZLAR, HEP GÝDERLER.. ONLARA; KÝM GÖSTERÝR, YOLU?
ZAMAN; YARATILIÞIN, EKLENMÝÞ DÖRDÜNCÜ BOYUTU,
ALLAH’A; KUL OLMAK, VARKEN; KÝM OLUR, ÞEYTANIN KULU?..
Ne kadar, þaþkýn bir varlýktýr; þu, insanoðlu insan!..
Var; harama, hile katýp; Þeytan ile, aþýk atan...
VAR-MI?.. NEFSÝNÝ BIRAKIP, BAÞKASI ÝÇÝN ÜZÜLEN,
ÞAFAK SÖKÜYOR!.. BUNU HAZIRLAYANLARLA, ÖÐÜNEN;
BÝR, HÝÇ UÐRUNA; KAYIP GÝDEN, NESÝLLERE DÖÐÜNEN,
ÞU, GARÝP KARDELENLER ÝLE; OMUZ, OMUZA.. VEREN.
Ne zalim, akýlsýz varlýktýr; þu, insanoðlu insan!..
Var; insanlarý görüp te, insanlýðýndan utanan...
VAR-MI?.. DEV GAMET’LERÝN UÐRUNA, “BÝZÝ AFFET..” DÝYEN,
DÜNYA’NIN HALÝNE BAKIP; AF ÜSTÜNE, AF DÝLEYEN;
YALNIZ MÜMÝN ÝÇÝN DEÐÝL; KÂFÝR ÝÇÝNDE, ÝNLEYEN,
FARKI, FARKEDÝP; HALÝFE OLDUÐUNU, ÝDRAK EDEN...
Çok yüce, mübarek varlýktýr: þu, insanoðlu insan!..
Var; bazý KUL’larýn duasýný, AN’ýnda YARATAN...
VAR-MI?. HEM NEFSÝNE, HEM DE; SÜFYAN’A KARÞI, SAVAÞAN,
BÝR GÖNÜL KAZANMAK ÝÇÝN; KALKIP, KITA’LARI AÞAN;
HAZRETÝ MEHDÝ ÝLE; KUDÜS KAPISINDA, BULUÞAN,
NÜZUL EDÝNCE, DE; HAZRETÝ ÝSA ÝLE, KOKLAÞAN...
Ne, büyük tecelliye mazhar; þu, insanoðlu insan!..
Var; baþý müjdeli “ALTINÇAД; sonun da, Ahir zaman...
17-OCAK-2008 SAAT: 06:06 Konak-ÝZMÝR.
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.