ben ! bakýþlarýndan gözlerime yansýyan þehirlerine beni götür desem sen yalýn sokaklarýnýn üþüyen kederlerini düþürürsün yüreðime k o r k u y o r u m
müebbet sukunetinden
//
aymazlýklarýndan dönüyorum ve yine periþaným ellerinden çektiðim ellerim yine üþürken ellerine ve bütün kavgalarýndan tek yaralý ben çýktým canýmdan vazgeçtim ama vazgeçmedim senden
oysa ki ben ne yalnýzlýklardan sýyýrmýþtým kendimi sen arazlý yalnýzlýklar giydirirken çýplak tenime ve benim izah edemediðim sözlerim vardý daha sen suslar sürdüðün her cümlelerimin için de
þimdi anlamýný yitirmiþ bütün hiçliklerimi bir bir asýyorum kýrýk sazýmýn tellerine ki pamuk ipliðinden bir hayat sürüyorum çýkmaz sokaklarýnýn o yitirilmiþ adreslerinde
ve her þey bozguna uðramýþ bir harabe gözlerimde sen bana suskun ben sana mecbur ve bir o kadar kýrgýnken ben kaderime arazlý bir sevda düþüyor yine ellerimin içine
ki. içimin çukurlarýna gömüyorum kendimi sen gamzeli tebessümlerini ser diye üzerime ve kýrgýn küs olmuþum bütün aynalarýma ne vakit baksam bambaþka bir süliet yansýyor gözlerime
haydi gel düþür gamzeli tebessümlerini üzerime ve ört topraðýmý yavaþ yavaþ ve bedenimi incitme
ey/zan adresi yitik bir þehrin bilinmezlerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
ey/zan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.