yolunu kaybetmiþ düþler böler uykularýmý pulu yýrtýlmýþ yitik adresler yokluðunda izbe sokaklarda döllenirken yalancý düþler çocukluðuma dair ne varsa biter içimde
gözlerimi yumduðum kadar büyürsün bende ihanetlerin gölgeleri üzerine giyindiði yerde ama gölgesinde bir güneþ doðar gözlerimin ayaklarýmý varoþ caddelerine çektiðin yerde
þimdi gözlerime kurþunlar döksen ne çýkar bil ki hiç bir þey geçmeyecek ellerine ne bir söz vurur ne de bir tokat yýkar beni alýþkýndýr gözlerim gölgelerle raks etmeye
bütün karabasablarýmý atacaðým üzerimden býrakacaðým korkularýmý gecenin matemine ve bütün kederlerime bir eyvallah çekip güleceðim hayata masum bir çocuk gülüþüyle
ey/zan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ey/zan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.