içimin çýkmazlarýnda yitiyorum yavaþ yavaþ
düþ gezgini sokaklar düþerken peþime
ki iliklerime kadar
ü þ ü y o r u m
gece kendini ayaza çekerken gizlice
//
yorgun virane þehirlerim var benim
vaveyla ile geçmiþ bir ömrün ertesine
ki zaman yine acýmasýz bir gardiyan
düþlerim tesellidir yaralý yüreðime
oysa ki ne çok senlerim vardý benim
gökkuþaðýný andýran çocuk gülüþlerinde
ve þimdi o kocaman hiçliðimi yaþýyorum
hasret eklenirken özlemlerinin üstüne
ve kederlerim eskimiþ bir zaman içinde
bakýþlarým bu kadar küsmüþken maziye
arazlý bir haykýrýþa gebe yine dudaklarým
söylenmemiþ bütün sözlerimin üstüne
ki beþikle mezar arasý virane ömrümü
heder edendin o sevdalý gözlerinle
ve sen bana inatla hep saðýr kaldýn
söyle be güzelim söyle ne geçti eline
haydý þimdi gel
soðuk mezar taþlarý sarýlsýn sana ben yerine
bak görüyor musun?
gece gri ve ayaza çekti yine
þiirimi güne layýk gören seçici kurul üyelerine ve þiirimi beðenen yorum yapan
bütün yüreklere teþekkürlerimi borç bilirim
ey/zan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.