BENDEN SONRA
Sessiz bir gemi geçti yamacýmdan
Tüm sevdiklerim ne kadar da uzakta...
Gidenler gelmiyor nedense her baharda....
Kýþlarýn adý çýkmýþ!
Beyaz bile çözülmüyor o en nadide sýcakta!
Susmak mümkün deðil
Birikiyor içimde haykýrýþlar
Acý kimsenin umurunda deðil!
Gidip de gelmeyesim var!
Bilemezsiniz kaybedilenleri
Ayýp edenleri
Kaybedenleri!
O en son çýðlýkta, o en son çaðrý
Kime sanki....
Cevap hiç kimse olduðunda
Ve yapayalnýz kaldýðýna inandýðýnda,
Tanrýya yakarýþlarýndaki fýrsatçýlýktan nefret edip!
Güvercinlere sýðýnýyorsun yine...
Kaybettiklerine!
Ýtiraf et artýk kendine!
Kaybettin baþkalarýnýn cennetinde!
Oysa insan olmaktý tek derdin...
Oysa sarýp sarmalamaktý en ýssýz olaný!
Neden
Neden
Neden, söyle?
Neden kaybettin? ...
Gidip de dönüþü olmayan bu yolculuktan sana kalan,
Yani gidip de gelmeyeceksen herkes gibi...
Dokunduðun her taþta elinin izi,
Göz göze geldiðin her birinde yüzün,
Gülümseme ve acýysa geride býraktýðýn...
Iþýðý görülmüþse yýldýzlarýn,
ve düþülmüþse aþkýn t/uzaðýna!
Var olmadým deme sakýn!
Hakkýn yok buna!......
Þimdi,
Þimdi...
Bir güvercin simit kapýyor Ýstanbuli bir vapurun güvertesinden,
Ve þimdi hücreler aðlýyor ,daralmýþ!.....
Yalçýn Küçük’ü almýþlar... Soner Yalçýn’ý, Ahmet’i Nedim’i
Ve alýnmýþ ya da alýnacak diðerleri
Daraðaçlarý utanýyor katil olmaktan, boynu bükük!
Haykýrýyor süvariler sürgünlerde.
Herkes saðýr!
Herkes kör!
Bu kahýr...
Bu kahýr hiç bitmeyecekmiþ gibi...
o daracýk hücrelerde soðuktan titremek
gerçek ötesi alçak bir gerçek!
aðýr aðýr ilerliyor vakit!
iþte bu yalnýzlýk ne aðýr
ne aðýr!
Suskunluðuma aldanmayýn dedi içim
Beni bana þikayet etti...
Ölebilirmiþim her an için!
Þaþkýným
Çaresiz...
Bir nefeslik ömrümde yaþadýklarýma þaþarak
Onlarýn Tanrýsý olmayan Tanrý’mý düþünüp,
Düþünürken,
Düþüyorum
kör bir kuyuya!
Kulaklarý saðýr eden o uðultuyu defedip uzaklaþtýrmak isterken kendimden,
bencilliðimde
Yine düþüyorum t/uzaða
Uzakta deðil SEVDA
Uzakta deðil Huzur...
Düþ iþte!
hepsi bu kadar...
Düþüme düþtüm
Kurtarmasýn beni kimse!
Kör kuyularda kör olasým var desem
k/aldýrmýyor gönül...
Saðýr sultanýn duymadýklarý yankýlanýyor kulaklarýmda...
ÖLÜM AÐIR DÝYORLAR!
ÝNANMIYORUM....
YALNIZLIÐIMA SARINIP,
SARMALANIP....
GÖÇÜP GÝTMEK istiyorum,
Bu mevsimden,
Bu þehirden! ...
Aþk t/uzak
yaðmur aðýr
Ve ölüm çaðýrýyor yine....!
Hoþçakal yaðmur....
Hoþçakal Deniz!
Hoþçakal dünya.......
4 MART 2011/SÝNOP
#apieceofrose
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.