YOLUM HEP ZORLUKTU

önümde uzun bir yolum var benim,
ucu bucaðý görünmeyen
nereye gittiðimden habersizim
karanlýklar arasýndan
benim yolum hep zordu,
benim zorum hep doðruluktaki tevazuydu.
rüzgarlarla kasýrgayla savaþtým.
rüzgar yeri geldi savurdu sevdiklerimi..
kasýrga öyle hiddetliydi ki dinlemedi hiç beni..
bi dinleseydi kapýsýnda beni,
böyle gitmeyecekti sahtekarlýklarý alýp yanýna..

arkamda yeri geldi özlemlerimi býraktým
anne oldum, evlat oldum, eþ oldum, kardeþ oldum..
yeri geldi ben bu yolda görünmeyen el oldum..

bu yolda hüzünlerimi, sevinçlerimi býraktým senin için,
hüzün penceresinden baktým onun gözüyle
nefessiz kaldýðým anlarda oldun hep karþýmda...
en zorlu, imtihaný yaþadým el oldun o anda..
Ýnsandýn, nisyandýn, nankördün hep arkamda..

katýndan kuvvet gönderene ki,
yarý yolda býrakmadý
kaldýrdý, onardý, sardý yaramý.
elif gibi dimdik ayaktaydým þükür.

bu yolu seçince þöyle, baktým ne yapacaðým..
gönül olmalýydý, sarp ve yokuþlar týrmanmak vardý, Sakarya misali,
en iyisi olamazdým ama karýnca misali baþladým bismillah deyip o yolda,
aðýr aðýr yürümeye..
yürüdükçe, zevk aldým
yürüdükçe aðladým.
yürüdükçe zorlansamda görünmez bir el ile kalktým.
yürüdükçe içimdeki yaralarý akýttým.
baþkalarýnda ayna oldum
bazen ben aynayý onlardan aldým,
onlardan ders aldým..
yürümek güzel bu yolda,
sýrtlanlar çýksada, karanlýk olsada
çiçekler açmasada bu yolda..
baþ koydum ben hep bu yola...



þairin dediði gibi umudum her zaman bakidir, zaman kýsa ben yorgunum yol uzun..
zamaným var mý bilemem
yorgunmuyum...
asra bakýyorum insan ne alemde
cevap bulamýyorum yorgunluðuma..
yollar uzun olsun,
yeter ki onun yolunda hizmet libasýný giyelim .
zorlukta rahmet vardýr, hep rahmete erelim...


Sosyal Medyada Paylaşın: