Tükeniyorum

Savruldum, diri mi, ölü müyüm ben?
Bil ki elâm cansýz, bakýnýyorum.
Kavruldum, Sahra’nýn, çölü müyüm ben?
Bil ki Leylâ’m susuz, bak yanýyorum!

Dönmedin, dönmezsin, bitmez inadýn,
Fýþkýrýr ansýzýn, her yerden yâdýn,
Dilimden düþmedi, hiç bir an adýn;
Bil ki belâm, sonsuz, çok anýyorum.

Dostlar yarý yolda koyup döndüler,
Gel-gitler, tufanlar, bir bir dindiler,
Yalnýzken ýslatýr, kýrkikindiler;
Bil ki lâlem ansýz, yýkanýyorum.

Hayaller kurmuþtuk, bakarken aya,
Kâbusla uyandým, bölündü rüya,
Görenler þen-þakrak, sansýnlar güya!
Bil ki balým gamsýz, takýnýyorum.

Kim bilir kaç yýldýr, yüreðim yaslý,
Prangalar eski, zincirler paslý,
Ararým derbeder, menzilim puslu;
Bil ki yolum yönsüz, sakýnýyorum.

Her þey tatsýz, yavan, yok haz, hevesim,
Daralýr gün be gün, göðüs kafesim,
Tekliyor, kalp yorgun, çýkmaz nefesim;
Bil ki zalim sensiz, týkanýyorum.

Dalýnda þakýyan, bülbülün bendim,
Sanma ki hasreti, alt edip yendim,
Usulca çekildim, kabýma sindim;
Bil ki gülüm sessiz, tükeniyorum...

13.09.2021
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: