Anýlar gezinirken bahçede Bir garip kimsesizlikle Eylül hazaný vurduysa bahçeyi Söylenecek söz yok
Dün geçiyordum önünden Hiç içimden gelmedi dönüp te bakmak Aðaçlar o güzelim aðaçlar baltalanarak Hayatýn acýmasýzlýðýný anlattý bana
Öncekinden daha kullanýþlý olacaktýr muhakkak Ancak hiç bir zaman o eski ruhu taþýmayacak
Sahiplerinden sinen o mistik hava sanki Her çiçeðe sinen okunmuþ bir elhem gibiydi
Üzgün hüzünlü dudaklarda kalmýþ buruk Eski bir tebessümle hatýrlanarak Gözümün önünden bir bir geçtiler
Ser verdiler asla sýr vermediler Kimbilir nasýl aðladýlar güzelim çiçekler Yalan deðilmiþ acýtýyormuþ gerçekler
Aðaçlar gövdelerine vurulan her darbede Belli ki içten içe aðlamýþ olsalar da Gururlarýndan baþ eðip sormamýþlardýr Neden neden kesiyorsunuz bizleri neden
Çiçekler narindir dayanamayýp aðlamýþlardýr
Yüksel Nimet Apel
13.EyLÜL.2021.Bodrum 0 Yorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.