kafkasyam

maviþ gözlü babam oralardan gelmiþ
daglarýný anlatýrdý uykularýnda,
kýþ mevsiminde ocak baþýnda,
kestane misali umuddu hayat,
bana gürcü kýzlarýný anlatýrdý ,
sevgiden öte hasretki aglaþarak,
maviþti gözleri babamýn ,
týpký gökyüzü gibi özgür,
kartalar gibi heybetceydi seri,
hiç aglamazdý ya gerçin
duyunca öldügünü annesini ,
kafkas çileleri gibi halkýnýn
ürkek mazlumlugu tutardý
aglamalarý anadolu topragýnda ,
karakýþýnda ömrünün,
neyse oydu umud,
ve yýkýk binalar tanýdý gözlerim,
hatýrlatý bana babamý,
kafkasyam diyesim geldi
yutkundu yüregim gözlerim aglamaklý.
Sosyal Medyada Paylaşın: