kara gözler

bir akþam vaktiydi onunla,
otabus duragýnda karþýlaþtýk.
baþýnda baþ örtüsü,
beyazdan bir þal omuzlarýnda,
siyahýmsa bir badi kalçalara uzanmýþ,
günce yorgunlugu saçlarýnda,
nasýlsýn dedi bana
geceler boyu düþündügüm omuydu,
omuydu yaban serlerde uyuya kalan,
törpüliyen yüregimi kimsesizliginde,
eski zaman paytonlarýnýn at nallarýnda,
kýsýk umudlara nalbant arayan ömür,
tutupta ellerini merhaba dedi zaman,
belki bu eylül çagýrdý onu,
belki bekledigim oydu vaktinde gecenin,
parmaklarýnda geleneksel yüzügü vardý karanlýgýn,
baþ örtüsü arkaya kaydý ansýzýn,
siyah kara saçlarý avuçlarýmdamýydý ne,
kara gözleri vardý aydýnlýgýnýn,
beyaz þalý ile ,
ötelerden bir yerlerden kaçmýþtý sanki,
gözlerim kara gözlerinde...
Sosyal Medyada Paylaşın: