hafýzamdan hiç gitmeyen sazlýk
ve kurumuþ yapraklarla koyun koyuna yatan yarýsý kahve rengine dönmüþ
gülen ayva
ne zaman çocukluðumu düþünsem
hep bu fotoðraf çýkar kaþýma
ah o cimri çilli yok mu
uçurum kenarlarýna yapardý yuvasýný
ve çer çöp tutardý follukta gizlice biriktirdiði yumurtalarýný
bir de yanýma aldýðým en önemli anýlardan gül aðacý ve etrafýný saran
mor menekþelerdi
Nisan ayýnda açarlardý çiçeklerini
Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramýndan hatýrlarým her ikisini
bu akþam çocukluðumun elinden tutmuþ
bahçede gezinirken
som altýndan bir hilal çýktý karþýma yolumun üstünde
o da bir yýldýzý sarmalamýþtý sevgiyle
kurban olduðum
siz ne güzelsiniz, ben küçükken de böyleydiniz
aksi halde, al bayraðýmýzý süslermiydiniz
9 Eylül 2021-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.