Gönül verdim bir dilbere, mor daðlarýn yoncasý, Bir efsun var gözlerinde, keman kaþý yay gibi. Gamzeleri can yakýyor, dudaklar gül goncasý, Bu ne güzel bir yüz Rabbim, ondördünde ay gibi...
Her gülüþü, her bakýþý gönül çelen bir pusu, Naz ederken zalim ama, kalbi temiz, duru su. Bazen masum bir hüznü var, bazen çýlgýn coþkusu, Kâh çaðlayan bir ýrmaktýr, bazen durgun çay gibi.
Her an baþka bir güzellik, her gün baþka, her gece, Aþk, gonca dudaðýnda tadýný bulan hece... Sevgisi bir baþka âlem, çözümü zor bilmece Kâh þahlanan bir kýsrak, kâh, masum bir tay gibi...
Sevda, zaten çok dalgalý, fýrtýnalý bir deniz, Gözündeki her ýþýðý, yeþil fener sanýp biz Pusulasýz açýlmýþýz, pupa yelken gitmiþiz, Þimdi, yalnýz onun gönlü, sýðýnacak koy gibi...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.