hep senden öncesiydi bildiðim sonrasý oldu senden sonra kimliðim ne çok ben varmýþ oysa içimde saçý uzamýþ meðer ne çok bilmezmiþim sevmeyi, ölmeyi, gülmeyi
gün, güneþ düne kadar ibaretti sadece aydýnlýktan bak gün ne kadar da sen þimdi sevgilim zeytinden aþý mýsýn, onca güzelliðin baþý mýsýn söyle
sütü mayasýz erliði hayasýz soluðu nasýr çýplak olsa da üç memeli anaç bir tanrýçadýr yine de aþk seni yaðmur, toprak, seni kuraðýma çamur belledim
illa ki emaneti olsa da yaradan kala kala kalaným bir tutam can ellerim buzdan yeþil, gözlerim tuzdan mavi sorgusuz, sualsiz al o canda senin olsun, senin be canan…
. . . //
ilhanaþýcýeylülikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.