Haydi uzun etme, Lodos yemiþ deniz gibi, Sensizliðim kabardý iþte! Karardý ruhum gök yüzü misali, Lanet bir yangý var içimde, Ne iyot kokusu, Ne de nem umurumda, Buram buram özlem kokuyor nefesim.
Özletiyorsun ya sesini bile, Yapma, Gel iþte, Gel Ölüyorum sensizliðin de. Kadehe þiþeye gömdürme kendimi, Gün olur piþmanlýðýn sarar her yanýný, Aðlamalarýn, göz yaþlarýn da kurtaramaz seni. Begonvilli balkonlarda, Kimsesizliði yaþarsýn dolu dolu, çiçek böcek sevgin de dindirmez acýný. Haydi gel, Kabarmýþken yalnýzlýðým Lodos yemiþ deniz gibiyken. Haydi gel, sol yaným, boþ yaným dolsun, dinsin sýzýlarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.