Gece karanlýðý gibi doðuyorsa sabahlar, Girmiyorsa güneþ ýþýnlarý pencerenden içeri, Kondurmuyorsa hýrsýz misali, Buseleri dudaklarýna, Ve Umut veren ýþýnlarý ýsýtmýyorsa üþüyen tenini Aydýnlýk sabahlar gelir mi diye bekleme.
Duyulmuyorsa kuþ cývýltýlarý aðaç dallarýndan, Uyandýrmýyorsa martý sesleri derin uykundan, “Günaydýn” diye seslenmiyorsa kýrlangýçlar sana, Dönmüyorsa göçmen kuþlar gittikleri yerden geri, Ve Alýp götürmüyorsa sevda þarkýlarýný sana Aydýnlýk sabahlar gelir mi diye bekleme.
Çekmeden kalýn perdeni dalamýyorsan uykulara, Hep yaþatýyorsan korkularý yüreðinde, Týkýyorsan kulaklarýný doðanýn sesine, Kapatýyorsan gözlerini görmemek için sefaleti, Ve Ýki kolunu baðlamýþsan uzanmamak için ileri, Aydýnlýk sabahlar gelir mi diye bekleme.
El sallamýyorsan gel diye okyanusta yüzen gemilere Ýndiremiyorsan gökyüzünden bulutlarý, Yaðmur olup yað diye, Ektiðin yeþili söküp atýyorsan kara topraktan elinle, Bir balta darbesi ile yýkýyorsan yýllanmýþ çýnarlarý, Algýlayamýyorsa burnun ýhlamur kokularýný, Ve Ýlkbaharlarda görmüyorsan erguvanlarý, Aydýnlýk sabahlar gelir mi diye bekleme.
Unutmuþsan ismini koyduðun, Deniz’leri, Mahir’leri, Ulaþ’larý, daha nice gençleri, Aramýyor, anmýyorsan aydýnlýðý yazan, Uður’larý, Taner’leri, Abdi’leri, Çetin’leri, Bahriye’leri Unutup atýyor, lanet yaðdýrýyorsan her gün, Cumhuriyeti kuran, Laikliði getiren ATATÜRK’E, Devrim ve ilkelerini yapmýyorsan yaþam tarzý kendine, Canýndan can veren annene giydiriyorsan kara çarþafý, Esir ediyorsan kadýnýný dört duvar arasýna, Veriyorsan kurban diye törelere, geleneklere, Her gün acýyý þerbet diye içiriyorsan su yerine, Kýrýyorsan bedeninde kýzýlcýk sopasýný, Almaya kalkýyorsa elinden insanlýk haklarýný, Ve Ses çýkarmýyor, susuyor, konuþmuyorsan, Ýzin veriyorsan teninden yoz beyinlerin siyasetine, Aydýnlýk sabahlar gelir mi diye bekleme.
Bilmiyorsan tarihini, araþtýrmýyorsan kurtuluþ savaþýný, Anmýyorsan Çanakkale, Sakarya, Kocatepe, Sarý kamýþ’ý, “Bunlar da ne “ diyorsan harf, kýlýk, kýyafet devrimine, Okuyamýyorsan Türkçe harflerle yazýlmýþ çaðdaþlýðýn deðerini, Dönmek istiyorsan hala Arap harflerine Silip atýyorsa yüreðin kendi kültürünü ve özünü, Yitirmiþse benliðin özgürlüðün deðerini, Ve Prangalara kendi elinle baðlýyorsan beynini, Aydýnlýk sabahlar gelir mi diye bekleme.
Uyan artýk ey halkým uyan…!!! Uyuduðun kýþ uykusundan, Silkelen, kendine gel, gürle, çýk ortaya, Baðýr, sahip çýk kendine, kendi kültürüne, Hesap sor baþa getirdiðin Millet Meclisine, “Nereye gidiyoruz, dur ben buradayým ” de,.
Uyanmýyor, uyumaya devam ediyorsan eðer, Üç engelliyi oynamaya, Yeniden, Yeniden gelse dünyaya kurtaramaz, Ýçine düþtüðün çamur ve karanlýktan, Aydýnlýðýn yüzü, Cumhuriyet’in kurucusu, Cesaretin si mgesi, yüzyýllarýn lideri, Yalnýz bizim deðil, Dünyanýn önderi ATATÜRK bile..!!!
Türkan DÝNÇER 01:20 (Biliyorum bir gün sesim mutlaka duyulacak Ve bu halk karanlýðýn hesabýný soracak) Sosyal Medyada Paylaşın:
onurumsun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.