Yine döndük; yine öldük, sövdük yine, yetim doðmamýþ, öksüz kalmamýþ, ama yetim, ama öksüz, Yusuflar’ýn kaderine.. Kýrýlmýþ ayaklarla, sökülmüþ kollarla yollarla döndük yollara acele.. uzaklar çizdik, çocuklar ezdik ve bezdik çokça tren vagonlarýnda, otobüs koltuklarnda salamadan ayaklarýmýzý, bezdik; hiç anlamadan; neye, neden ne þekilde döndüðünü dünyanýn.. ve sezdik; kaç can ezdik, hesapsýz.. Cenneti býrakýp anamýn altýnda ayaðýnýn. Döndük; cehennemimize. öldük, sildiðinde, nasýrlý elleriyle babam göz yaþýný ter diye. ve sövdük; dövdük kendimizi yerine koyup Yusuf’un..
.... ... .. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
asumann Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.