ORTAOKUL YILLARIM…

Onca yaþanmýþlýklar dakikasý dakikasýna utanmazca,
Boyutlar kendine özgü, bakýþýmda yok çeliþki
Varlýðý biçimsiz dar bir boðaz
Bende fütursuzca..
Yalaný yalandan çýktý, gidiþatý kendisiyle çeliþki.

Kuþluk vakti kýsa düþtü derde mekânlarým,
Az selvi boylu,
Çok çok kötü huylu,
Bakýþlarý çabuk deðiþimli..
Sert olsa da davranýþlarý
Gevþek duygularý..
Duruþu, sýrýtýþý kaknem kaknem..
….......

Benimle beraber yaþamak zor kandaþlarým.

Uykularým rüyasýz sanki yapraksýz aðaç,
Yüksek yüksek sinir katsayýlarým.
Ýnanýn yolmak için baþýmda kalmadý saç.

Yaþam birikimim yoksullara vesile
Kimi yobazsal yaklaþtý kabaca,
Kimi inceliklerin hasýnda bana yakýn,
Be gammazlar yeter! Rahat býrakýn,
Lütfen dolu kalsýn sevdiðim yaným/yanlarým.
Ama! Lakin tartýþmaya gerek yok,
Hesabý mümkünsüz hareketler,
Vursanýz, hayatým hesapsýz kaçta kaç.

Hesapsýz bir kasabýn keskin býçaðýnda,
Hele de zevkine doymadýðým “çelik-çomak” oyununda,
Yenilmiþ, yorgun bir kahramaným.
Unutamadýðým,
Çocuksu prenses bakýþlar neredeler?
Az sarýþýn, az esmer,
Çok süt beyazý tenler.
Uzaklaþýp gittim yaþlýlýðýmýn ölüme yakýn bu noktasýndan.
Ve tekme, tokatlar yerken abim, babam, amcalarýmdan,
Kazanmaya çalýþtýðým,
“Kiþilik, güven, özgüven” ortaðým.
Güttüðüm sürülerin sayýsýndan.

Sonrasý dar bir oda,
Kýsa bir koridor,
Ortaokul çaðlarýna.
Kirlense de ellerim,
Bir o kadar elbiselerim,
Tertemiz bakýþlarýmý,
Kýzlara beyaz beyaz bakýþlarýmdan anlar, bilirdim.
Peltekçe konuþmalarým,
Korkakça yaklaþýmlarým,
Heyecanlanmalarým en yüksek doruktayken sevdalandým.

Yasaktý karþý cinsin benimle konuþmasý oysa
Yasaktý yan yana yürümelerimiz bir kýzla,
Bakýþmalarýmýz bile göz hapsindeydi.
Evveli abilerimizin,
Sonrasý,
Öðretmenlerimizin dayaklarýndan son buldu sevdalarýmýz.
…………………



Sosyal Medyada Paylaşın: