Kara mahrem gözlerini sevdim bir
Onlarýn hayaliyle avuttum kalbimi
Birde bana bakma ihtimalini sevdim
Kýrk yýlda birde olsa bekledim dönmeni
Yalnýzlýðýn saçlarý dolandý boynuma
Ben hep o kapýnýn ardýnda durdum
Boðulurken son bir nefesti dua
Her seferinde varlýðýna tutundum
Bana mahrem deðildi o gözler
Yine de kaçak göçek baksýn istedim
Biliyorum olmayacak asla ellerin ellerimde
Ama sýcaklýðýný hep hayalimle hissettim
Bir farký vardý yaþadýðým aþkýn
Onlarýn dokunarak hissedemediði bir þey
Ve senin asla anlayamadýðýn
Ben seni gözlerimle sevdim, gözlerinle yetindim...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.