Gün bitti yazýk düþlerim bitti þimdi de oysa ne güzeldi yaþamak aþk içinde oysa ne güzeldi güpegündüz düþ görmek
ey bir umutla yükselen hayallerim aþkým ve ben bir eþssiz þiir gibisin sen gölgelerden arýndýrýlmýþ gümüþten bir ziya gibi sen
olmayacak hayallerle süslenmiþ kim kiminle sözlenmiþ kim bilir biri diðerine küsmüþ gizlenmiþ gecenin gözyaþlarýyla ýslanmýþ gerçeði ve seni teðet geçmiþ ýs k a l a ý s k a l a ýs k a l a
kim kimi nerede ýskalamýþ sen ve ben ve esma yaydýk birlikte hayallerimizi insin yýldýzlar evimize insin gül yaðsýn seninle içimize yer yüzünün güneþi olsun neþemiz
sevimli bakýþlarla süslenmiþ dökülüyor yüzlerden endiþeler ey eski zaman ey çürümüþ düþler þimdi ben yýkýk bir sarayýn içinde þehrayinler yaparým
o çocuk nereden bilsin bunu gözyaþlarý dökmekte mevsimler seninle birlikte ve benimle þiirler doðmakta aydýnlýklara aþkýmýza yazgý olmakta
AHMET KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.