GEL ZAMAN GİT ZAMAN...

Sürüsüne bereket hayallerim.
Ah, sürüngen ve art niyetli serzeniþleri gölgelerin.
Aydýnlýk içim
Gerçi karanlýk dünya
Ýyi de seviyor ve umut ediyorum için için.

Çil yavrusu gibi duygularým ve rüyalarým
Alt katýnda düþlerin
Þiirler derlediðim
Asla yatmadýðým bir ranzanýn da kabaresi adeta içimden
Geçenleri teyelliyorum maden masalýma
Masamda kocaman bir fincan kahve
Ýçine süt tozu yerine yaþýmý döküyorum
Ve þekeri sevsem bile acý içtiðim
Ömrün son deminde
Havsalam almasa da olan biteni
Emirler yaðdýrýyorum ah, içimdeki emir erini.

Yaslandýðým çýnar ve ölü babam
Yaþadýðým hayat ve zaman ve nabzýný alamadýðým
Sevdiklerim…
Demek ki daha da çok sevmeliyim insanlarý gitmesinler yeter ki.
Gidenleri çok sevdim, ne mi oldu?
Kendime düþman ettim kendime
Kifayetsiz kimliðimle yetemediðim kimse
Kimsesizliði zýrh gibi kuþandým
Ama ihanet etmedim de pembe düþlerime.

Hayallerin ve aþkýn hatýrýna
Kýramadýðým iç sesim ve kýrgýn mizacýmla
Tensiye ettiðimse güzel insanlarým
Hem güzel kalmak için güzel bakmasýnýn da
Altýný çizdim fosforlu yüreðimle.
Fosforlu Cevriye’yi bile çok sevdim
Gidenleri ayrý
Kalanlarý daha da çok
Oysaki kalan bendim benden baþkasý olmaya namzet miydi sahi…

Sevgini zaferi bazense yitimi
Gökteki katarakt
Yine de düþ gücümle sevdim ben devasa evreni
Ýhmal etsem de içimdeki yetimi
Seven biri vardý vardý illa ki:
Rabbime þükrettiðim
Yansam da yan çizmediðim
Yakardýðým ve yandýðým tek makam
Ýþte beni bana sunan benle barýþtýran…



Sosyal Medyada Paylaşın: