'genel rahatsızlık'

varlýðýn zahmet veriyorsa
al canýmý demiþsen can verene
can verenin de canýndan çekenin de
vardýr bir bildiði
varsa bildiðin mühletin diliyle
dilin yalan söylese de güzelmiþ
gözün ateþ görse de bir hoþ
ellerin, daha neler!

ellerimle daha ne yükler çekerim bilinmez
ellerimle ne yazarsam
bin yýl geçse de deðiþmez
hep bir harf senden doðacak
bu cansýzlýk da hayat ne arar deme!
her biri anne þefkatini arayacak
’anne ve sen’ deyip dizine baþýný
baþtan sona bir kelimeyi koyacak
kemik býçaða, býçak kalbe, kalp yaraya
her nefes alýþ yokluðuna dayanacak
bir ömür diyelim ki böyle geçsin
hani mesela böyle de yaþanýyor desin
gök, tastamam yer ile sarýlýp kýyam etsin
sen bilirim ki inadýna öldürür kalbini
kalbine giden yola çekip yoktan setleri
huzurda isyan eden iblis gibi ’yok’ dersin

madem iblis dedik, ona bile lüzum yok
aydýnlýk þeytanýn bacaðýný özlemiþ öper
bir yanda huzursuz, masum dört ayaklar
bir yanda aç karnýna makarna haþlayanlar
benim de adým olsun diye imza atanlar
alanlar, bakanlar, cayanlar, çalanlar
dayananlar, ezanlar, falanlar filanlar
mutsuzluktan ölsem de,
bak þimdi bir fena oldum
aðlamadan gözlerime eylülü sundum
iftihar et, payýn çok var bu fenalýk da
kötü anlamda deðil, þair ayaðýnda

ben yazarým da ama sen görmezsin
hani gören iki göz olsaydý da, bilinen
bilinmeyenden sormalýsýn bana þifahen
pek önemli þeyler deðil aslýnda bilirsin
kendimize önem atfetmenin sonucunda
affedilmez homo, sapiens olmuþ da
özlemin arzýna bir de þiir icat etmiþ
etmiþ, etmiþ de iyi halt gibi çevirmiþ
bir de tüm dünyaya aþk böyle demiþ

böyle varlýðýn da
böyle ateþin de
böyle üþümenin de
hani böyle þeyin ta þeyine derler ya;
þimdi tam üzerine bastýk
bastýk, bir de sývayýp mana aradýk
mananýn da,
manaya karýþan duygunun da
duyguyu anýmsatan varlýðýn da
a, bak yine baþa geldim
baþýna bela deðil
baþýndan def olup
hayatýma koyan ne varsa
ha durma, bak þuradan az deþilmiþ
hâlâ iyimser bir zevatýn aklýyla
çalýþýr bir þey bulurum
ben taþ diyeyim ona, sen ’layýðýn’ de
sýmsýký sarýlýrým vallahi
gözlerimle ýslatýp, karýþýrsam ona
a, taþa bile zulüm ediyor dersin
billahi dersin
sen böyle bir þeytaný
ne kabe’de ne de saraylar da görebilirsin

ah caným günahsýz,
ben ibrahim deðil, ismail severim
at taþý, vur günahýný aþkýn
ses edip ah dersem
yok öyle cayma
her taþ atýþýnda gözlerine bakýp sana:
ben deðilim bilirim, hiç layýk deðilim
layýðýndan bir gün
yok, bu da deðil
böyle de þeytanlýk olmaz þimdi
doktor da anlamaz filan
sen þeytanlýk görmemiþsin
yine de mutlu ol
yok, yok..
rahatsýzlýk verip gece gündüz sana
seni sevip yanýnda olmaktan
dolayý,
özür filan þimdi
o bile rahatsýz eder benden ötürü seni
neyse s.ktir et, havalara aldanýp
üþütme e mi!


Sosyal Medyada Paylaşın: