'kırmızı a'
bir o kadar tesir etti kýrmýzý
beyaz elleri vardý saadetin
mutluluk karþýdan karþýya geçerken
an sýzýya karýþtý gölgesiz asfaltta
gördüm ve bekledim olacaklarý
bir þarký, çaldý durdu. yine çaldý
tam beþ kala idi sýraya girilmiþti
ellerinde herkesin ayný renkte adi kaðýt
adi yüreklerden bilindi bu melanet
tekrar dedim, yaþanabilir mi tekrar
dolanýrdým þehri baþtan baþa
bir baþ daha eksik olsa ne yazar
ince bir kalem gibiydi gözleri
kaldýðý yer sakin ve þaþkýn bakýþlarca
yaþlý iki memeye yaklaþýyordu
sarkýk ve üzgün iki surat
karþý karþýya; yan yana
bir ses, bir müzik; uðultu deðildi
dans ederken gölgemle
ah dedim, ne tuhaflar
film merakýna file aþýk olanlar
ve çöl maðdurlarý kadar da teneke
fazlasýyla maðrur, geveze.
anne, oður beni aþka
delikanlý çaðlarýnýn lirik mýsralarý
yutkunmakla geçirmek oldu cezasý
her adým beþ yaþýnda jüstinyen
bir o kadar tesir eden kýrmýzý
ince tuðlalar üzerine yükselen mabedi
taþýyordu halkýn kanýný bahçesinde
baþka türlü anlatmam lazýmdý
baþka türlü yemini bozmam
ve geçeni, geçemeyeni yazmam
hangi yaþ yakýþýklýysa o andan itibaren
ölmek istiyordum
ilk kavgasýnda liselinin burnundan gelen
kan aþk içinse, hayat pek anlamsýz
kanlý elleriyle bir adam sokak baþýnda
’gel’ diyor ölüm yer deðiþtirirken
delikanlý, saç baþ kýyafet janti, o biçim
bunlarý yüzyýl önce duymuþ gibi geçtim
yaþamamýþ gibi, olmamýþ gibi seçtiðim
ömrün hüznünü karanlýða serdim
bir ýslak kelebek kaldý kanatlarýnca
uçamamak, gidememek de kaldý
çok þey kaldý insan olmaktan hallice
gurursuzca dizildik kaderin karþýsýna
dem vurulduðumuz yitim bile saygýsýzca
hükmedenlerin dilinde çaðýrdým maziyi
aþaðýlýk bir tutsak bile daha namusluydu
cezasýný kabul ettiði günden beri
sýcaktý ellerim, günahým kadar sýcak
çay bardaðýnda söndürdüm sigaramý
her þey gibi zararlýydý aðzýma aldýðým
ve kalbime sevgi sanýp sarýldýðým
yakacaktým ellerimi, inan yakacaktým
otsuz, korsuz ve onursuzca halledip
bir daha asla hiç yazmayacaktým
dayanamadý rengi alemin
bahtýna ne çýkarsa þanslý sayýldý
bir çocuk kül tablasýna
salyangoz toplayýverdi
-bu anne, bu abla, bu da baba.
dans ediyordu yokluðun gölgesi
bir saða bir sola
durmadan tiksindim
durdum ve yaktým
delikanlý çoktan geçmiþti yaþamýn
aðýr aksak elbisesiyle alýnda bir iz
tam ortasýndan hayatýn
bahane olmaksýzýn
burnunda ve elinde kan
adaletle, kavgayla, saygýyla yaþataný
aradým ve hikayesine taptým
bir o kadar da tesirli kýrmýzý
artýk yasaktý
aldý, aktý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.