HİSAR
HÝSAR
Hisara giderken, karardý gözüm,
Yüksek uçurumlar, korkutur beni.
Ala kapýdaydým, titredi dizim,
Yüksek uçurumlar, ürkütür beni.
Yamaçlarda kartal, kuzgunlar uçar,
Tekneden sürüler, suyunu içer,
Tuluklar su dolu, sucular geçer,
Yüksek uçurumlar, korkutur beni.
Aþaðý vadiden, gök su akýyor,
Konur kulesinden, bize bakýyor,
Öðlenin güneþi, fena yakýyor,
Yüksek uçurumlar, korkutur beni.
Hisar korumundan, çýkýnca düze,
Yaylanýn havasý, deðiyor yüze,
Sürüler taradý, peþ peþe düze,
Yüksek uçurumlar, korkutur beni.
Dolup ta taþarken, dardýr su yolu,
Yamaçta inlerin, olsaydý dili,
Su saðlar canlýya, bildim bileli,
Yüksek uçurumlar, korkutur beni.
Sessiz kaldý þimdi, þanlý Adrasým,
Yörük beyim dinmez, böðrümde sýzým,
Melemiyor artýk, oðlaðým kuzum,
Yalnýzlýk sessizlik, ürkütür beni.
Ýbrahim BEKLER
ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.