AĞLAMASIN ÇOCUKLAR...
AÐLAMASIN ÇOCUKLAR...
Hani çocuklar aðlar ya;
Neden aðladýklarýný anlayamadýk veya anlamak istemedik.
Onlar bir þeyler ister, istediklerini almadýk.
Oynamak istediler, oyunlarýný yarýda kestik.
Okula gitmek istedi, kýzlar okumaz dedik.
Elbise istediler, sana yakýþmaz bu dedik.
Baba seninle bende geleyim dedi,
Kýzlar evde oturur dedik.
Tarihin her devrinde kýzlarý ikinci plana koyduk.
Onlarda oturup aðladýlar!
Hâlbuki þefkat ve sevgi doluydular.
Bize hizmet etmek, güzümüze girmek için çýrpýndýlar.
Bazen resim yaptýlar.
Bazen þiir yazdýlar.
Yemek yaptýlar.
Çay yaptýlar.
Tarlada bahçede çalýþtýlar.
Bunlarý yaparken hiç yüksünmediler.
Diyeceklerini korkudan diyemediler.
Bazen gizli gizli,
Bazen de yorganý baþýna çekip,
Ýçini çeke çeke,
Onlarda oturup aðladýlar!
Ne hayaller kurudular küçücük dünyalarýnda,
Babam kýzar,
,Annem kýzar, akrabalarým kýzar diye,
Þöyle baðýra baðýra bir türkü bile söyleyemediler.
Onlar ne kadar doðru söylerlerse söylesinler.
Sen ne bilirsin, saçýn uzun aklýn kýsa deyip susturduk.
Töre dedik, gelenek dedik, adet dedik.
Baþlýk dedik, Berdel dedik.
Dedesi,babasý yaþýndaki adama gelin ettik.
Ýtiraz edemediler,
Acýlarýný sitemlerini yüreðine göndü.
Aðladýlar, aðladýlar, Aðladýlar
Ama biz duymazlýktan geldik.
“Annem, Babam, ben ve Kardeþim" dedi mi yüreði yanardý.
Bazen küçücük þeyler için aðlar,
Þeker ve bir çikolatayla hemen silerdi gözyaþlarýný,
Hep yüzümüze bakar, bir tebessüm yakalayabilirmiyim diye,
Belki yolda yürürken hiç elinden tutmadýk.
Baba elinin sýcaklýðýný hiç hissetmedi beklide,
Baþka çocuklarýn babasýnýn elini tuttuðunu görür,
Ýçin, için aðlardý.
Düþer aðlar, yaralanýr, caný yanardý.
Babam kýzar diye aðlayamazdý.
Gözlerinden damla damla yaþlar aksa da.
Yüzümüze bakar gülerdi.
Birileri eve gelse sessizce çekilir bir kenara oturur.
Dinlediði masallardan ve hikâyelerden kendine bir dünya kurar.
Adeta onlarla yaþardý,
Köyünün dýþýnda bir baþka hayatýn varlýðýný dahi bilmezdi.
Hastalansa Doktor bilmez, ilaç bilmez.
Hasatlýk bedenine acýlar versede.
Ýçin, için aðlardý
Bazen de kahreder, biran önce büyümek istiyordu.
Köyün genç kýzlarý gibi saçýný tarasa,
Senin canýn koca istiyor diye dayak yerdi.
Bir köþeye çekilip;
Ýçin, için aðlardý
Köyde töre baskýsý, þehirde yokluk baskýsý,
Çocuklarýn hayatý yoktu sanki,
Hayat þartlarý ve töre esir almýþtý çocuklarý,
Çaresizliklerini fýrsat bilen insanlýk düþmanlarý üþüþürdü baþlarýna,
Birinin ayaðýna törenin frangasý takýlýr.
Brinin hayatýn taciz ve tecavüzler karartýrdý.
Ýnsanlar onlarý gördüklerinde görmezlikten gelir.
Üç kuruþ baþlýk parasý için dünyalarýný karatýrlardý.
Dedesi yaþýndaki adama ticari bir mal gibi satýlýr.
Çocuk gelin diye adý anýlýrdý.
Aðlamaya mecali kalmamýþ, gözlerinde yaþ kalmamýþtý.
Bir yardým ve bir umut beklerdi insanlardan,
Ama kulaklar saðýr, gözler kör olmuþtu.
Duymazlardý feryatlarýný,
Onlarda arzý titretircesine aðlarlardý.
Yüreklerinden kan damlardý.
Doðduklarý andan itibaren hayatý dosya doya yaþamýþlardý.
Yoksulluk ve töre, onlarý esir almýþtý.
Onlar sadece suçlanýr, hor görürdü.
Bizler, kendi ellerimizle çocuklarý karanlýða iterdik.
Ýnsanlýk suçu iþlediðimizin farkýna bile varmazdýk.
Her þeyi en iyi bilen bizler,
Kýz çocuklarýna yapýlan caniliði suç saymazdýk.
Kim bilir o küçücük yürekleri nasýl taþýdý bunca acýyý,
Ýmdat diye çýðlýk atsalar bile arkamýzý dönüp bakmazdýk. Onlarda çaresizce,
Ýçin, için aðlardý
Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’ün çocuklara söylediði sözleri ve çocuklara verdiði deðeri idrak etmiþ olsaydýk büyümeden hayatý zindana çevrilen çocuklarýn yüreðinde acý, gözlerinde yaþ olmazdý.
“Küçük hanýmlar, küçük beyler! Sizler hepiniz geleceðin bir gülü, yýldýzý ve ikbal ýþýðýsýnýz. Memleketi asýl ýþýða boðacak olan sizsiniz. Kendinizin ne kadar önemli, deðerli olduðunuzu düþünerek ona göre çalýþýnýz. Sizlerden çok þey bekliyoruz.
Türk çocuðu ecdadýný tanýdýkça daha büyük iþler yapmak için kendinde kuvvet bulacaktýr.
Çocuklar her türlü ihmal ve istismardan korunmalý ve onlar her koþulda yetiþkinlerden daha özel olarak ele alýnmalýdýr.
Bugünün küçükleri yarýnýn büyükleridir”
Sözlerime son verirken Ülkemin ve bütün Dünya çocuklarýnýn 20 Kasým Çocuk haklarý haftasý en kalbi duygularla kutlarým.
19/11/2016
Ýbrahim BEKLER
ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.