m-
OĞLUMA ve KIZIMA (ve de soyuma) NASİHAT ( şayet okur ve ders alırsa..)
m-oglu
OĞLUMA ve KIZIMA (ve de soyuma) NASİHAT ( şayet okur ve ders alırsa..)
Erzurum/Hasankale’de, bir zamanlar yazýn sýcak günlerinde kendi “MÝLATTAN ÖNCEM’de!” nasihate muhtaç ve kýsa bir pantolon ile koþtururken..” her þeyi “toz-pembe” görür ve Dünya’nýn da; bizim ev ile yiyecek aldýðýmýz, Laz bakkal arasýnda sýkýþýp kalmýþ olduðunu, eðer; bu sýnýrlardan biraz ileri gidersem, Dünya’dan aþaðý düþeceðimi zannederdim... Çünkü, bana böyle öðretilmiþti!..
Kýsa pantolonla beraber, gün geçtikçe; hem boyum, hem pantolonum ve hem de, Dünya’mýn sýnýrlarý uzadý… Sýnýrlar uzadýkça da, o çok uzun gelen zaman mefhumu; her geçen gün, kýsaldý da kýsaldý. Aradan geçen altmýþ altý yýl (*)sanki altmýþ altý saniye deðerinde kýsa ve bir “yýldýz parlamasý, bir þimþek çakmasý..” gibi geçip gidince, sonunda bana kalan, “YAÞADIÐIM HAYATIMIN TORTUSU’ndan, küçük bir ders ve KÜÇÜK BÝR ÖZET çýkararak; okunmayýp, dolayýsiyle de uygulamayacaðýný da çok iyi bildiðim halde, yine de oðluma-kýzýma ve bekli de, torunlarýma.. benden kalan bir miras olarak býraktým. Bu mirasýn deðerini; oðlum-kýzým, torunlarým.. bilmese de, belki bir bilen çýkar; bu vesile ile bana da, bir dua eder .. niyeti ve ümidi ile Þiir Romaný Kitabý’na bir de, bir nasihat þiiri yazdým…
Ne dersiniz? Siz de miras olarak, oðlunuza- kýzýnýza; hazýr bir servet, çekici bir þöhret veya bitmeyen bir yakýþýklýlýk.. yerine; bir nasihat býrakmayý, düþünür müsünüz? O halde, rastgele! Hayýrlý nasihatler!... Eðer, þayet; sizi dinleyen, sözünüzü tutan ve de uygulayan bir oðlunuz ve kýzýnýz, veya benzerlerinden birilerini bulursanýz?..
Bulamaz iseniz, yine de üzülmeyim. Biraz da, kendi öz geçmiþinize dönün!.. Ýyi ve kötü, müsbet ve menfi adýna, her þeyi oralarda bir yerlerde arayýn. Zaten, geçmiþ o kadar çok tortu saklar ki!..
OÐLUMA ve KIZIMA (ve de soyuma) NASÝHAT ( þayet okur ve ders alýrsa..)
ÞÝÝR NO: 20 01-Haziran-2011
Dinle yavrum, sana; “benzersiz bir nasihatim var!”
Gün geçtikçe,, geniþ dünyan; yavaþ-yavaþ, gelir dar.
Önceleri baktýðýnda, herkes gelir sana “YAR,”
Sonralarý, geç anlarsýn; “hava bile” gelir.. dar!..
Ýlk iþaret, diþler çürür.. sonra sýradadýr “þa’r!”
Seçme þansýn yoktur bunda, atamazsýn tek bir zar.
Bazan yersin kuru ekmek, bazan þansýna bir kaþar,
Nasibin; gah, Cennet taamý; gah, kýrmýzý bir “nar!..”
Cennet’te; köþkler, huriler.. Cehennem’de, korkunç “nâr!”
Yakýtý, insan etinden; durmaz, yanar da.. yanar...
Her nefesin sayýlýdýr, zamandan etme zarar,
Bu, ‘Zýtlar Alemi’nde; ruh yükseltir.. nefis çarpar !..
Ýnsanlar cins-cins; “kimi ateþbâr, kimi kehribar!”
Bazýsý, zarar eder; bazýsý, kâr üstüne kâr.
Ýstikametini düzelt, baþýna yaðmadan kar!..
“Ýþ, iþten geçtikten sonra; anlasan da, ne çýkar!..”
02–Haziran–2011 SAAT: 06:15 Konak - ÝZMÝR.
***************************************
(*) : 76. yýl. Þiirin siteye kayýt edildiði tarih itibariyle.
Þa’r: saç, kýl
Cennet taamý: Doðu Anadolu’da (mecazi olarak) kabaða denir.
Ateþbâr: Cehennem ehli. Ýslâm düþmaný kiþi.
Baþa yaðan kar: saçlarýn aðarmasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.