Can nefesinde soluklanan cansu ruhunun,
Þafak berraklýðýnda ferahlamasýdýr sevda…
Sevgiyi fora eden güzellemenin güzce dinginliðinde,
Aþka yollanmýþ pupa yelken gemiler ferahlar.
Feleklerin gözlerinin faltaþý gibi açýldýðý hayret inceliðinde,
Sevdayla tutuþmuþ gönül ateþinin dumaný doðru çýkar.
Bir çift göz yakalar alýr ve götürür… Gecenin bir vaktinde,
Yedi kýratlýk aþk elmasýnýn aþklattýðý gönül hücresine koyar.
Ten kafesinde çýrpýnan gönül kuþunun,
Sevgi ufuklarýnda azatlýðýdýr sevda…
Aþk bulutlarý sevda daðýnda arzucasýna yaygýnlaþarak,
An yarýmaya dolanýr. Yýldýzlarla oynaþarak,
Gönül yarýlýðý yarlaþýr ve gökyolunda harlaþýr.
Sonsuza kadar uzanan sevgi yumaðý saygýnlaþarak,
Gökler mutluluða gürlenir. Has duygularla kaynaþarak,
Gönül yarýlýðý surlaþýr ve yýldýzlarda tamlaþýr.
Kýþýn karý korlayan, yazýn sýcaðý karlayan umut usunun,
Sevgiyle saygýyý poyrazlamýþ bulutlu sýradaðlarýdýr sevda…
Aþkýn konakladýðý gönülde pýrýltýlanan anýlar,
Bir hercai menekþeye nazlanýr. Hürlüðün cüzdaný yarýnlar,
Adanan ömürlerde telvelenip, kýrk yýl hatýrlýðýnda çiftlenir.
En koyu kahverengi saçlý kýzýlýmsý rüzgârlar,
Yaþanan aþký bedelleyip gamzeli gülüþlere kilitlenir.
Gönül dolanýmýnda kaderlenen ýþýnsý yolculuðun,
Aþk rotasýna kenetlenmesidir sevda…
S. Edip Yörükoðlu