CANIM AŞKIM

canýmdan bile çok sevdim seni meydan okurcasýna yaþama
bir sana yürüdüm o yollarda! koþarcasýna...
ayrýlamazdým ki! kalbimden söküp atarcasýna
’caným’ dedim sana... çünkü gücüm yetmedi dahasýna...

bilirim sanki uzansam dokunacaktým sana
ama bir o kadar da kaybedecektim her defasýnda...
tüm umutlarýmý kucaklayýp uzanýrken sana
unuturdum hep! sen yýldýzlardan da uzaktýn bana...

adýný anardým tükendiðimde... en zayýf anýmda
sýcacýk bi gülüþtü aradýðým! o anlamsýz bakýþlarýnda...
’aþkým’ diye dile gelirdi gözlerim yalvarýrdý sana
sense hep bir kukla gibi taþ kesildin karþýmda...

gücüm yok artýk! senin için kaderle savaþmaya
kaybettiðim þey mutluluktu... o hediyem olsun sana...
sende gidiyorsun ya! hayýr gelmez benden dünyaya
seni baþkalarýna emanet etsemde sevemezler ki benden fazla...


yokluðunu gömebilir miyim topraða? bu ayrýlýk telaþýnda..
sevdiðimi söyleyebilir miyim? inat olsun diye gururuma..
ya da herþeyi herkesi geride býrakýp unuturcasýna...
her türlü güzellikleri kucaklayýp bir gece! gelebilir miyim sana...
Sosyal Medyada Paylaşın: