DÜŞLERİMİN KOVUĞUNDA KALMIŞ ŞİRLERDEN ÖTE...

Hüzün dilekçem onaydan çoktan geçti
Aymazlýðýnda yalnýzlýðýn sýr küpü mevsimlerden geçtim
Geçemediðim köprüler ne ki?
Yangýn yeri düþlerin her biri
Cüssesi ne ki þiirin ve þairin?
Hücre hapsinde geçen ömrün devamý mý?

Muktedir olduðumdur hissikablelvuku
Týrmanmadýðým dað tepe mi kaldý ki?
Hüviyetimse rüzgâr
Müdavimi olduðum yaldýzlý yolunda rüyalarýn
Gerçek olduðumun da tekabül ettiði
Her þafak vakti
Yazarak kavuþtuðum hürriyeti kaptýrmam da kimseye.

Ýdare lambasý masamda yanan
Yampiri bir gülüþün bir sonrasý mý?
Hüznümle muhalifim ben cihana
Sakarlýðým da akla zarar bir teamül
Gönül kýþlamda yatar kalkar duygularým
Düþünmekten unuttuðum her uyku vakti
Bir de daldým mý þiirlere…

Mevsimsiz bir sunumdur þiarým
Günü böldüðüm kerelerce
Denk düþtüðüm adeta bir asýr
Ne zaman nemalansam rahmetinden evrenin
Miladým illa ki yazmak ve sevgi
Üstelik çok küçükken düþtüðüm aþka
Rabbim mademki tek sýrdaþým ezelden
Hem O deðil miydi sevmeyi öðreten?

Lafügüzaf yandýðým ne ki?
Yaktýðým yüzlerde dize
Yaranamadýðým her kimse elbet dize gelmez yüreðim.
Ha makberim ha mabedim
Kelebek kanatlarýnda þiirin
Bir sever bir küserim:
Elbet kendime
Bazen kördüðüm ta içim
Ýçerlediðim ne ki kaybolmamýn ertesinde?

Maðlup geldiðim ömrün gölgesinde güneþlendiðim
Pencerenin içinde seken yüreðim
Pýr pýr uçmanýn meali yazdýðýma binaen
Yazamadýðým nice mizansen
Ýçinde saklandýðým kimi zaman
Ýçimde saklý ne çok hikâye.

Hünkârým, Rabbim, güneþim
Atlas yüreðim ve dünde saklý na’þým.
Mazimi az buçuk öldürdüm hani
Atimle vakýfým ben günüme
Andýðým kimse rahmetle
Þiarým varsa yoksa insan sevgim.


Sosyal Medyada Paylaşın: