Babam öldü yetim kaldým Annem öldü öksüz kaldým Hem yetim hem öksüzüm þimdi Bir çocuk çocuktur 40’ýnda da olsa Her zaman muhtaçtýr hem annesine hem babasýna Yoruldum anne Yoruldum baba Siz yoksunuz ya Yorgunluðum ondan
Beni seven bir babam hiçbir zaman olmadý Seni seven bir baban yoksa Seni seven bir annen yoksa Yalnýzsýn sen hayatta Öksüzsün sen hayatta Hem yetim hem öksüzsün sen bu hayatta
Uyandýr ben anne Uyandýr beni baba Derin uykulardan Ölmeden önce Gelmeden son piþmanlýk Uyandýr beni anne Uyandýr beni baba
Yýrtýk lastik ayakkabýlarým yok artýk benim Kýsa pantolon da giymiyorum hiçbir zaman O eskimiþ önlüklerim tarih oldu çoktan Caným Annem de yok artýk Üstü baþýmý yýkayýp paklayan O yeþil bahçelerde kalmadý gitti Her yer taþ ve beton kesildi Ruhumuz da taþ gibi kaskatý kesildi Siz yoksunuz diye
AHMET KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.